Portal Teatr dla Wszystkich opublikował Subiektywny Alfabet Teatralny 2023 Arama Sterna. Autor wyróżnia w nim m.in. Joannę Gonschorek, Annę Sienicką czy Dominika Rubaja za udział w pokazie work in progress „Ryszarda III”. Fragment zatytułowany „G jak Głomb” poświęcony jest w pełni legnickiemu teatrowi.
Subiektywnego Alfabetu nie bez podstaw z pierwszego planu patrzy na nas maska Melpomeny i swym tragicznym, niesłychanie emocjonalnym wizerunkiem odzwierciedla nastroje, jakie panowały w polskich teatrach w roku 2023. O tym stanie świadczy choćby rozbudowana litera K jak KONSTERNACJE, na której „rozmach” miały wpływ nie tylko zmiany na stanowisku ministrów Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ale i wiele kontestatorskich kroków ludzi teatru, wykrzykiwanych w rytm słów „(…) róbcie dym, róbcie szum, niech się Polska obudzi (…)” z tegorocznego super-hitu scenicznego 1989.
Niewykluczone, że impulsem do szeregu tych zdarzeń stały się oskarżenia o przemocowe zachowania w trakcie prób Krystiana Lupy w La Comédie de Geneve w Szwajcarii, za którymi również i członkowie polskich zespołów teatralnych odważyli się głośno mówić o mobbingu i cierpieniach psychicznych wielu osób zatrudnionych na etatach. Patrząc na to, co dziś dzieje się w stołecznym Teatrze Dramatycznym, o czym donosili „sygnaliści” z Teatru Nowego w Poznaniu czy na kogo słał oskarżenia zespół Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, można mieć wrażenie, że polski teatr znalazł się przed momentem zwrotnym.
Po wyborach parlamentarnych nie musi się już obawiać cenzury politycznej i ekonomicznej ze strony prawicy, o czym choćby pozytywnie świadczy unieważniony konkurs na dyrektora Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, ale z uwagą powinien przyglądać się wszelkim „-izmom”, obecnie także z centro-lewicowej strony. Kompromisowa współpraca zespołów z dyrekcjami, a przede wszystkim z nowym rządem daje wreszcie ludziom teatru nadzieję na wypracowanie ustawy o artystach zawodowych, w której Sejm weźmie pod uwagę specyfikę scenicznych instytucji. Będą powstawać kolejne spektakle, ale, miejmy nadzieję, już w spokojniejszej aurze logistyczno-emocjonalnej.
A tak w subiektywnej kolejności alfabetycznej wyglądał rok 2023:
A jak AKTORKA
Karolina Adamczyk, Karin w Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Warszawie i Teatr Polski w Bydgoszczy / Hermiona w Zimowej opowieści, reż. Pamela Leończyk, Pokaz work in progress, Teatr Powszechny w Warszawie;
Dorota Androsz, Konrad w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Anna Bieżyńska jako Janka Orłowska w Komediantce, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Aleksandra Bożek, Estera w Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Warszawie i Teatr Polski w Bydgoszczy;
Anna Katarzyna Chudek-Niczewska, Diabeł / Śmierć w Koperniku Odkrywcy, reż. Zbigniew Lisowski, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
Zuzanna Czerniejewska-Stube w Miłej robótce, reż. Agnieszka Jakimiak, Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie;
Katarzyna Dałek, Muza w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Ada Dec, Karolka w Don Juanie, reż. Michał Kotański, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Izabella Dudziak (gościnnie) jako Narratorka w spektaklu Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Monika Frajczyk (gościnnie), Reva w spektaklu Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Joanna Gonschorek, Pani Shore w Ryszardzie III (work in progress), reż. Jan Marek Kamiński, Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy;
Wiktoria Gorodeckaja, rola tytułowa w Podstolinie, reż. Mariusz Malec, Teatr Telewizji;
Magdalena Gorzelańczyk, Konrad w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Karolina Gruszka, Pani w Zegarku, reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, Teatr Telewizji;
Anna Grycewicz, Lulu w Skiz, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji;
Karolina Kazoń, Danuta Wałęsa w 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Katarzyna Herman, Matka w spektaklu Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy / Monika Borowska w Badaniach ściśle tajnych, reż. Norbert Rakowski, Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu;
Karolina Kamińska, Alina Pieńkowska w spektaklu 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Maria Kierzkowska, Dona Elwira w Don Juanie, reż. Michał Kotański, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Maja Kowalska, Hermia w Śnie nocy letniej, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji;
Agnieszka Kościelniak, Krystyna Frasyniuk w 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Ada Lupu w Trzech smutnych sztukach, reż. Radu Afrim, Teatrul National „Vasile Alecsandri” w Jassach (Rumunia);
Maria Maj, Matka w spektaklu Tom na wsi, reż. Wojtek Rodak, TR Warszawa;
Dominika Miękus, Małpa w Koperniku Odkrywcy, reż. Zbigniew Lisowski, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
Dagmara Mrowiec-Matuszak, Cabińska w Komediantce, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy / Agnes w Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Warszawie i Teatr Polski w Bydgoszczy;
Małgorzata Niemirska, Przyjaciółka Matki w spektaklu Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Marta Parfieniuk-Białowicz, Elżbieta Saturnowicz w spektaklu Mała Urania – Kosmiczna Podróżniczka, reż. Ireneusz Maciejewski, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
Emilia Piech, Mela w Komediantce, reż. Anita Sokołowska / siostra Eufemia w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Michalina Rodak, Zoja w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga // Siostra Anuncjata w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Joanna Rozkosz, Charlotte w Dzikich palmach, reż. Aleksandra Bilewicz // w Dropiach, reż. Marcin Liber, Teatr im. W. Horzycy w Toruniu;
Lidia Sadowa, Puk w Śnie nocy letniej, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji;
Zuzanna Saporznikow, Sara w Komediancie, reż. Andrzej Domalik, Teatr Narodowy w Warszawie;
Anna Sienicka, Lady Anna w Ryszardzie III (pokaz work in progress), reż. Jan Marek Kamiński, Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy;
Justyna Sieńczyłło w roli tytułowej w spektaklu Wiera Gran, reż. Barbara Sass, Teatr Kamienica w Warszawie;
Julia Sobiesiak-Borucka, Anna Schilling w Układzie splątanym. Kopernik i inni, reż. Maciej Wojtyszko // w Dropiach, reż. Marcin Liber, Teatr im. W. Horzycy w Toruniu;
Bernadetta Statkiewicz, w roli tytułowej w Antygonie, reż. Piotr Kurzawa, Teatr Polski w Warszawie;
Julia Szczepańska, Greta w Jeden i Jedna, reż. Łukasz Czuj, Teatr im. W. Horzycy w Toruniu;
Małgorzata Trofimiuk, Komunistka w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga // Siostra Angelika w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Małgorzata Witkowska, Elena w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga // Sowińska w Komediantce, reż. Anita Sokołowska // Siostra Perpetua, Anja Rubik w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
A jak AKTOR
Grzegorz Artman w Zimowej opowieści, reż. Pamela Leończyk, (pokaz work in progres), Teatr Powszechny w Warszawie;
Jacek Beler, Francis w spektaklu Tom na wsi, reż. Wojtek Rodak, TR Warszawa;
Piotr Biedroń, Konrad w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Mateusz Bieryt, Władysław Frasyniuk w spektaklu 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Paweł Brzeszcz, Lysander w Śnie nocy letniej, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji // Wituś w Skiz, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji;
Przemysław Chojęta, Mikołaj Kopernik w Układzie splątanym. Kopernik i inni, reż. Maciej Wojtyszko, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Marcin Czarnik, Jacek Kuroń w spektaklu 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Michał Darewski w wielu rolach w Poli Negri. Fabryce snów, reż. Łukasz Czuj // Don Juan w Don Juanie, reż. Michał Kotański, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Piotr Dąbrowski w Śmierci Jan Pawła II, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr Polski w Poznaniu,
Paweł Dobek w Miłej robótce, reż. Agnieszka Jakimiak, Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie;
Mariusz Drężek, Ojciec w spektaklu Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Mateusz Górski, Tom spektaklu w Tom na wsi, reż. Wojtek Rodak, TR Warszawa;
Mirosław Guzowski, Nicolae w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Łukasz Ignasiński, Jan Dantyszek w Układzie splątanym. Kopernik i inni, reż. Maciej Wojtyszko, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Arkadiusz Janiczek, Właściciel gospody w Komediancie, reż. Andrzej Domalik, Teatr Narodowy w Warszawie;
Michał Jaros, Konrad w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Jan Jurkowski, Michał, Narrator w Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach;
Michał Kaleta, Jan Paweł II w Śmierci Jan Pawła II, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr Polski w Poznaniu,
Michał Karczewski w Miłej robótce, reż. Agnieszka Jakimiak, Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie;
Szymon Kuśmider, Kreon w Antygonie, reż. Piotr Kurzawa, Teatr Polski w Warszawie;
Damian Kwiatkowski, Generał w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga // Topolski w Komediantce, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Marcin Miodek, Reżyser w Wyzwoleniu, reż. Jak Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Szymon Mysłakowski, w wielu rolach w Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach;
Wojciech Niemczyk, Ojciec w Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach / Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie;
Karol Franek Nowiński, Student w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga // Franek w Komediantce, reż. Anita Sokołowska // Kleryk Józef w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Andrzej Plata, Narrator w Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach;
Błażej Piotrowski, Michał w Z głową byka, reż. Robert Jarosz, Białostocki Teatr Lalek;
Jerzy Pożarowski, Arcybiskup w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Jerzy Radziwiłowicz, Bruscon w Komediancie, reż. Andrzej Domalik, Teatr Narodowy w Warszawie;
Maciej Raniszewski, Jakob w Jeden i Jedna, reż. Łukasz Czuj, Teatr im. W. Horzycy w Toruniu;
Dominik Rubaj, rola tytułowa w Ryszardzie III (work in progress), reż. Jan Marek Kamiński, Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy;
Cezary Rybiński, Konrad w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Marcin Ryl-Krystianowski w spektaklu Teatrzyk Zielona Gęś czyli wstrząs metafizyczny w piętnastu konwulsjach, reż. Paweł Aigner, Teatr Animacji w Poznaniu;
Michał Surówka, ksiądz Albert w Ptakach ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy,
Piotr Stramowski, Tomasz w Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Warszawie i Teatr Polski w Bydgoszczy;
Przemysław Stippa, Frank Venture w Znowu Łut szczęścia, reż. Małgorzata Kosturkiewicz, Teatr TV;
Krzysztof Stroiński, Zegarmistrz w Zegarku, reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, Teatr Telewizji;
Julian Świeżewski, Ingmar Bergman w Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Warszawie i Teatr Polski w Bydgoszczy;
Rafał Szumera, Lech Wałęsa w 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Krzysztof Szczepaniak, Papkin w Podstolinie, reż. Mariusz Malec, Teatr Telewizji;
Igor Tajchman, Harry w Dzikich palmach, reż. Aleksandra Bilewicz // w Dropiach, reż. Marcin Liber, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Paweł Tchórzelski, Sganarel w Don Juanie, reż. Michał Kotański, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Mateusz Trzmiel, Piotruś Pan w spektaklu Piotruś Pan. W cieniu dorosłości, reż. Przemysław Jaszczak, Fundacja Teatr Papahema;
Jakub Ulewicz, Dyrektor Cabiński w Komediantce, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Marcin Wojciechowski, Trevor w spektaklu Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Marcin Zawodziński, Szef Securitate w Ostatnich dniach Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga // Halt w Komediantce, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Piotr Żurawski, Jan w Zegarku, reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, Teatr Telewizji;
A jak ANIMACJA
Masza Lesiak-Batko i Łukasz Batko w spektaklu Morze ∞ możliwości, reż. Aga Błaszczak, Fundacja Gra/Nice;
Natalia Sakowicz w monodramie Pobudka, pomysł i wykonanie Natalia Sakowicz;
Matylda Matuszak, Arkadiusz Porada, Torsten Gesser w Republice marzeń, reż. Frank Soehnle, Theater des Lachens, Frankfurt nad Odrą (Niemcy);
A jak AUTORKA/AUTOR
Julia Holewińska, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Marcin Napiórkowski / Katarzyna Szyngiera / Mirosław Wlekły, 1989 reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Hubert Sulima, Ptaki ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w kościele, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Ishbel Szatrawska, Żywot i śmierć pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia, reż. Łukasz Kos, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach;
B jak BUDOWA
Zespół Teatru Polskiego w Bydgoszczy ciągle na walizkach. Modernizacja gmachu głównego wiązała się z koniecznością zaadaptowania innych przestrzeni miejskich na sceny – w tym celu powstała kampania: Wyjście w miasto, komunikująca wybrane lokalizacje, w których TPB prezentuje swój aktualny repertuar i świetne premiery;
Rozpoczęła się realizacja zadania „Rozbudowa Opery Nova w Bydgoszczy o IV krąg wraz z infrastrukturą parkingową”;
Ukończenie nowej siedziba teatru „Kubuś” w Kielcach. Przebudowa budynków dawnej Kuźni oraz Dworu Starościńskiego przy Wzgórzu Zamkowym, tak by mogła mieścić się tam nowa siedziba teatru Teatru Lalki i Aktora „Kubuś”, rozpoczęła się jesienią 2021 roku;
Teatr Pinokio w Łodzi od 1 kwietnia gra w nowej siedzibie w Fabryce Wigencja, jednej z największych, a jednocześnie najbardziej efektownych modernizacji zrealizowanych w ramach trwającego od kilku lat programu Rewitalizacji Obszarowej Centrum Łodzi;
Teatr Polski w Szczecinie od 6 sierpnia ma 5 scen! W nowej części obiektu powstały: Scena Szekspirowska, Scena Włoska i Scena Kameralna. Z kolei w zabytkowym budynku teatru ulokowano: Scenę im. Jana Banuchy oraz Scenę Świętokradców Parafii Czarnego Kota Rudego;
Odnowiony budynek dawnej Stolarni przy Teatrze Ludowym w Krakowie od 9 września stał się siedzibą Teatralnego Instytutu Młodych Teatru Ludowego. Ma trzy nowoczesne sceny teatralne: Kameralną, Kolorową i Warsztatową;
Jesienią zakończył się trwający przeszło dwa lata remont Teatru Wielkiego w Poznaniu, który przyniósł generalne zmiany w infrastrukturze sceny i orkiestronu. Teatr Wielki jest po nim pierwszą operą w Europie, która morze pochwalić się immersyjnym systemem dźwięku przestrzennego oraz z systemem wspomagającym akustykę. Dzięki nim podczas spektakli wykreuje wokół widzów pejzaż dźwiękowy w taki sposób, aby de facto byli otoczeni dźwiękiem. Będzie to efekt porównywalny do kinowego dolby surround;
1 października zakończył się remont Dużej i Małej Sceny, odświeżono foyer i Scenę Przytulakową w Teatrze „Baj Pomorski” w Toruniu. Zainstalowano pętlę indukcyjną dla osób niedosłyszących, przebudowano klimatyzację i teatralną kasę, zmieniono kąt widowni na Małej Scenie oraz na Dużej Scenie usunięto rząd foteli, by zrobić specjalne miejsce dla osób poruszających się na wózkach. Pomysł godny naśladowania;
6 października odbyło się otwarcie Teatru Wybrzeże w Gdańsku po trzyletnim remoncie. Inwestycja obejmowała kompleksową przebudowę sceny, widowni, foyer oraz zaplecza artystycznego. W wyniku przedsięwzięcia budynek Dużej Sceny Teatru Wybrzeże stał się nowoczesnym obiektem, dostosowanym do potrzeb widzów i pozwalającym realizować przedsięwzięcia artystyczne na najwyższym poziomie. Całość obiektu dostosowana jest do potrzeb osób z niepełnosprawnościami;
Rozpoczął się remont, który wzmocni konstrukcję podtrzymującą dach zabytkowego obiektu Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu;
C jak CHOREOGRAFIA / RUCH SCENICZNY
Maria Bijak do Dzikich palm, reż. Aleksandra Bielewicz, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Marta Bury do Z głową byka, reż. Robert Jarosz, Białostocki Teatr Lalek;
Hashimotowixa do Ale z naszymi umarłymi, reż. Marcin Liber, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach;
Jesús Herrera w Hamlet. The dance of the melancholic, reż. własna, Shakespeare Flamenco (Hiszpania);
Magda Jędra do Komediantki, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Krystyna Lama Szydłowska w Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Barbara Olech, do 1989 reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Dimitris Papaioannou w INK. reż. własna, Megaron, The Athens Concert Hall (Grecja);
Maćko Prusak w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
C jak CYWIŃSKA
Dzień przed wigilią, w wieku 88 lat odeszła legendarna reżyserka teatralna, Izabela Cywińska. W latach 1970-73 była dyrektorką Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. W 1973 reaktywowała Teatr Nowy w Poznaniu, którym kierowała do 1989 roku, kiedy została pierwszą w III RP Minister Kultury i Sztuki.
D jak DEBIUT
Adam Szustak w Dropiach, reż. Marcin Liber, Teatr im. W. Horzycy w Toruniu;
Hubert Łapacz, Feruccio w Komediancie, reż. Andrzej Domalik, Teatr Narodowy w Warszawie;
D jak DŹWIĘK
Tomasz Dziedzic do 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Andrii Pogorielov do Tom na wsi, reż. Wojtek Rodak, TR Warszawa;
Claudio Tortorici do Braci, reż. Romeo Castellucii, Societas Cesena (Włochy);
D jak DYPLOM
Dzikie palmy, reż. Aleksandra Bielewicz, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
E jak EPIZOD
Ezra Kos, młody Ingmar Bergman w Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska, Teatr Powszechny w Warszawie / Teatr Polski w Bydgoszczy;
Paweł Krucz, Strażnik w Antygonie, reż. Piotr Kurzawa, Teatr Polski w Warszawie;
Małgorzata Rożniatowska, Bezdomna w Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
F jak FESTIWAL
XXXVII Toruńskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu, (19-21 maja);
XXVII Międzynarodowy Festiwal Teatralny KONTAKT, Teatr im. Wilama Horzycy (31 maja – 7 czerwca);
XXVII Festiwal Szekspirowski, Gdański Teatr Szekspirowski, (26 lipca – 6 sierpnia);
XXII Festiwal Prapremier. Pola Walki, Teatr Polski w Bydgoszczy, (13-28 października);
XXIX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Lalek SPOTKANIA, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu, (21-25 października);
G jak GŁOMB
Jacek Głomb, dyrektor Teatru Modrzejewskiej w Legnicy, 1 lipca podczas sesji Rady Miasta ogłosił zawieszenie działalności artystycznej instytucji! Dyskusji na temat dalszego finansowania teatru nie podjął jednak główny adresat oświadczenia – prezydent miasta Tadeusz Krzakowski. Jesienią Sejmik Dolnego Śląska przegłosował zmiany w uchwale budżetowej, w ramach których województwo przekazało Teatrowi Modrzejewskiej w Legnicy 1,5 mln zł na pokrycie bieżących wydatków w związku z brakiem dotacji z miasta. Niemal w tym samym czasie nadeszło wsparcie dla legnickiej sceny od Unii Polskich Teatrów. (@kt: 1 lipca w legnickim teatrze odbyła się konferencja prasowa, podczas której Jacek Głomb odczytał oświadczenie o zawieszeniu działalności Teatru. Sesja Rady Miasta odbyła się 26 czerwca).
H jak (nie)HETERONORMATYWNOŚĆ
Tom na wsi, reż. Wojtek Rodak, TR Warszawa;
Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy;
I jak INNOWACJA
Perkusja bez perkusisty Rafała Ryterskiego w Uwolnieniu, reż. Kuba Kowalski, Wrocławski Teatr Współczesny;
9 grudnia w Białymstoku swoje drzwi otworzył Teatr Wolność, nowe miejsce na kulturalnej mapie stolicy Podlasia. Według jego założyciela, Karola Smacznego – instytucja łączyć będzie eksperymentalny teatr lalek z różnymi dyscyplinami z dziedziny kultury i sztuki;
K jak KASZEL
Aleksandra Justa, Pani Bruscon w Komediancie, reż. Andrzej Domalik, Teatr Narodowy w Warszawie;
K jak KONSTERNACJA
Spektakl Krystiana Lupy według powieści W.G. Sebalda został zdjęty z afisza kilka dni przed premierą, zaplanowaną na 2 czerwca. Dyrekcja La Comédie de Geneve w mglistym komunikacie napisała, że przyczyną były „różnice w filozofii pracy”. W rzeczywistości incydent z obrażaniem tłumaczki, zmuszanej do wielogodzinnego tłumaczenia monologów reżysera bez chwili przerwy, wpisał się w narastający konflikt między polskimi gośćmi a doświadczonymi realizatorami dźwięku i światła z La Comédie. Technicy nie byli w stanie tolerować zachowania Lupy, który lekceważył przyjęte formy współpracy, i to ich skargi miały decydujący wpływ na decyzję dyrekcji o anulowaniu przedstawienia. 80. urodziny Krystiana Lupy przeszły bez echa;
Adolf Weltschek, dyrektor Teatru Groteska w Krakowie, nie potrafił pożegnać się z klasą z zajmowanym przez ćwierć wieku stanowiskiem. Na moment przed końcem swojej kadencji rozpoczął zatrudnianie na etat nowych aktorów. I to bez porozumienia z następcą, Karolem Suszczyńskim;
Wiele zwrotów akcji w Teatrze im. Juliusza Słowackiego: radni Sejmiku Województwa Małopolskiego przyjęli rezolucję, prosząc Urząd Marszałkowski o odstąpienie od przeprowadzenia konkursu na nowego dyrektora, który ogłoszono przy protestach środowiska i pracowników teatru. Jesienią konkurs został odwołany i Teatr mógł świętować spokojnie 130. urodziny;
Spektakl o lęku przed bliskością, miłości w czasach Tindera i spojrzenie na Fredrę okiem pokolenia XXI wieku wywołał burzę w krakowskim środowisku teatralnym. Twórcy Magnetyzmu serc Narodowego Starego Teatru oskarżeni zostali o plagiat. „Zbieg okoliczności jest zbyt duży” – uważa Sebastian Gontarz, założyciel Teatru Magnes, zarzucając reżyserce Kalinie Jagodzie Dębskiej skopiowanie pomysłu na przedstawienie;
Dość spora grupa „sygnalistów” z zespołu Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu zarzucała dyrektorowi Piotrowi Kruszczyńskiemu manipulacje i kłamstwa oraz nieuczciwe zarządzanie teatrem. Takie kontrowersje towarzyszyły obchodom stulecia Teatru Nowego i jubileuszowej premierze Snu nocy letniej w reżyserii Jana Klaty;
Tymczasem „za miedzą” – trwa serial Dyrektorzy w Teatrze Polskim: Komisja konkursowa do spraw wyboru dyrektora Teatru Polskiego w Poznaniu najpierw zarekomendowała prezydentowi Miasta Poznania dwoje kandydatów: Ulę Kijak i Marcina Kowalskiego. W kolejnym odcinku Jacek Jaśkowiak po zapoznaniu się z rekomendacjami podjął jednak decyzję o ponownym ogłoszeniu konkursu. 1 grudnia niespodzianka: Marcin Kowalski i Maciej Nowak startują znów w duecie w konkursie na dyrektora. Są jeszcze dwie kandydatki: Ewa Dymek-Dudzińska – malarka, ilustratorka, aktywistka społeczna, organizatorka festiwalu artystycznego Ale Wiocha na Dolnym Śląsku, założycielka fundacji Cechownia Artystyczna oraz Ewa Pytka – reżyserka i scenarzystka seriali, filmów dokumentalnych i spektakli telewizyjnych. Finał serialu w styczniu 2024;
Konflikt pracowników Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie z dyrektorem, Redbadem Klynstrą-Komarnickim. Oburzeni sposobem zarządzania placówką napisali list otwarty do (byłego) Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego;
Znakomita reżyserka i twórczyni, Monika Strzępka, w konflikcie z pracownikami Teatru Dramatycznego m.st Warszawy. Informacje od pracowników o sposobie zarządzania przez panią dyrektor i Kolektyw Teatrem są wielce niepokojące. Najważniejsza premiera Teatru Dramatycznego w obecnym sezonie artystycznym na podstawie powieści Heksy autorstwa Agnieszki Szpili w reżyserii Moniki Strzępki została odwołana. Dyrektorka Teatru Dramatycznego nie chce podać się do dymisji, a Warszawski ratusz wszczął procedurę odwoławczą dyrektorki;
K jak KOSTIUMY
Wojciech Faruga do Komediantki, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Mirek Kaczmarek do Ale z naszymi umarłymi, reż. Marcin Liber, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach / do Dropii, reż. Marcin Liber, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu/ do Wyzwolenia w reż. Jana Klaty, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Ewa Krauze do Podstoliny, reż. Mariusz Malec, Teatr Telewizji;
Dorothée Roqueplo do Układu splątanego. Kopernik i inni, reż. Maciej Wojtyszko, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
L jak LALKA
Justyna Bernadetta Banasiak, lalka w spektaklu Morze ∞ możliwości, reż. Aga Błaszczak, Fundacja Gra/nice
Leonard Wanner & Frank Soehnle, lalki w Republice marzeń, reż. Frank Soehnle, Theater des Lachens, Frankfurt nad Odrą (Niemcy);
M jak MONODRAM
Marzena Bergmann w monodramie Gorzko, gorzko, reż. Emilia Sadowska, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie;
Zuzanna Bernat w monodramie Jordan, reż. Dorota Landowska;
Jowita Budnik w monodramie Rachela Auerabach, pisma z Getta Warszawskiego, reż. Iwona Siekierzyńska, Narodowe Centrum Kultury;
Bibianna Chimiak w monodramie Niecierpki, reż. własna, współpraca reżysersko-dramaturgiczna: Jiri Zeman, Teatr Kana w Szczecinie;
Kinga Kowalska w monodramie Raz dookoła. Kobiety Wesela, reż. Kinga Kowalska;
Agnieszka Przepiórska w monodramie W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej, reż. Anna Gryszkówna, Dom Spotkań z Historią Warszawa;
Daniel Salman w monodramie Sonata Kreuzterowska, reż. Łukasz Lewandowski, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie;
Anna Seniuk w monodramie Księga Ziół i nie tylko, reż. Anna Seniuk;
Przemysław Wasilkowski w monodramie SAM, reż. Przemysław Wasilkowski;
Julia Wyszyńska w monodramie Fizyka kwantowa. Czyli rozmowy nigdzie nieprzeprowadzone, reż. Julia Wyszyńska;
M jak MULTIMEDIA
Natan Berkowicz do Wyzwolenia, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Andrei Cozlac do Trzech smutnych sztuk, reż. Radu Afrim, Teatrul National „”Vasile Alecsandri” w Jassach (Rumunia);
M jak MUZYKA
Radosław Duda do Ostatnich dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Wojciech Frycz do Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Jan Gembala do spektaklu Kopernik Odkrywca, reż. Zbigniew Lisowski, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
Søren Gundermann, na żywo w Republice marzeń, reż. Frank Soehnle, Theater des Lachens, Frankfurt nad Odrą (Niemcy);
Paweł Jabłoński (na żywo) do Morze ∞ możliwości, reż. Aga Błaszczak, Fundacja Gra/Nice, Łódź
Krzysztof Kaliski do Komediantki, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Piotr Klimek do spektaklu Teatrzyk Zielona Gęś czyli wstrząs metafizyczny w piętnastu konwulsjach, reż. Paweł Aigner, Teatr Animacji w Poznaniu;
Karol Nepelski do Tom na wsi, reż. Wojtek Rodak, TR Warszawa;
Piotr Salaber do Snu nocy letniej, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji;
Andrzej „Webber” Mikosz do 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
N jak NAJNAJ
Moja pierwsza odyseja kosmiczna, reż. Katarzyna Peplińska-Pietrzak, Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu;
W siódmym niebie, reż. Katarzyna Kawalec, Teatr Sensoryczny MiniMi w Zielonej Górze;
N jak NAGRODY
Grand Prix dla spektaklu 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Gdański Teatr Szekspirowski, na 27. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym KONTAKT w Toruniu;
Nagrody dla Agnieszki Przepiórskiej za monodram W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej i Julii Wyszyńskiej za monodram Fizyka kwantowa. Czyli rozmowy nigdzie nieprzeprowadzone, na 37. Toruńskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora w Toruniu;
ZŁOTY YORICK dla spektaklu Romeo i Julia z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, reż. Dominika Feiglewicz, Zdenka Pszczołowska, na 27. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku;
Nagroda dla Roberta Jarosza za reżyserię przedstawienia Z głową byka w Białostockim Teatrze Lalek na 29. Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek SPOTKANIA;
Deszcz nagród dla spektaklu Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie! I miejsce w 29. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej // nagrody aktorskie na Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu // Nagroda Złotego Szlabanu na 32. Międzynarodowy Festiwalu Teatralnym Bez Granic/Bez hranic w Cieszynie // Grand Prix i Nagroda Publiczności na 23. Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość Przedstawiona w Zabrzu // Grand Prix na 16. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie;
N jak NIEMIECKI
Matylda Podfilipska, Matka w Jeden i Jedna, reż. Łukasz Czuj, Teatr im. W. Horzycy w Toruniu;
Bruno Schulz w dwóch językach w spektaklu Republika marzeń, reż. Frank Soehnle w wykonaniu Theater des Lachens z Frankfurtu nad Odrą (Niemcy);
O jak ODKRYCIE
Jana Jachimek w Drapando, czyli Ataku Zamszałego Starucha, reż. Tomasz Valldal Czarnecki, Teatr Kameralny w Bydgoszczy;
Antoni Sztaba, Aram Rybicki / Aleksander Kwaśniewski / WRONA (Erich Honecker) w 1989 reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Gdański Teatr Szekspirowski;
W Rzymie archeolodzy odkryli pozostałości Teatru Nerona. Legenda głosi, że z jego desek cesarz miał przyglądać się pożarowi Rzymu w 64 roku n.e.;
W King’s Lynn w Wielkiej Brytanii odkryto scenę teatralną sprzed 550 lat, mógł na niej występować William Szekspir;
O jak ODESZLI (zbyt wcześnie)
Łukasz Gajdzis (38), reżyser, aktor, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy w latach 2017-2020;
Jan Kozikowski (51), aktor, kostiumograf, scenograf, autor około 70 scenografii teatralnych;
Zbigniew Majchrowski (68), historyk literatury, krytyk teatralny i literacki;
Krzysztof Respondek (54), aktor Teatru Rozrywki w Chorzowie w latach 1992-99, artysta kabaretowy;
Jakub Ulewicz (56), aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, syn pary aktorskiej Krystyny Rutkowskiej-Ulewicz i Wacława Ulewicza;
Hanna Zientara-Mokrowiecka (64), aktorka Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku;
P jak PLENER
Kopernik Odkrywca, reż. Zbigniew Lisowski, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
P jak PROMOCJA
Toruńscy radni PIS chcieli, aby marszałek województwa usunął spektakl Śmierć Jana Pawła II w reż. Jakuba Skrzywanka z Teatru Polskiego w Poznaniu z programu 27. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego KONTAKT. Zarzucali sztuce obsceniczność i obrazoburczość. Teatr im. Wilama Horzycy nazwał ten apel „próbą cenzurowania sztuki”. Dyskusja reżysera spektaklu z radnym miejskim Michałem Jakubaszkiem po przedstawieniu przerodziła się w jeden z najciekawszych i najbardziej emocjonujących wieczorów Festiwalu. Sprzedano wszystkie bilety, oburzającym jest jednak to, że Jakub Skrzywanek za swój spektakl został w sieci obrzucony błotem i groźbami śmierci;
R jak REŻYSERIA
Radu Afrim, Trzy smutne sztuki, Teatrul National „”Vasile Alecsandri” w Jassach (Rumunia);
Romeo Castellucci, Bracia, Societas Cesena (Włochy);
Wojciech Faruga, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Robert Jarosz, Z głową byka, Białostocki Teatr Lalek;
Jan Klata, Wyzwolenie, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Marcin Liber, Ale z naszymi umarłymi, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach / Dropie, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
Zbigniew Lisowski, Kopernik Odkrywca, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
Katarzyna Minkowska, Mój rok relaksu i odpoczynku, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Mateusz Pakuła, Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach / Teatr Łaźnia Nowa;
Dimitris Papaioannou, INK, The Athens Concert Hall (Grecja);
Wojtek Rodak, Tom na wsi, TR Warszawa;
Jakub Skrzywanek, Śmierć Jana Pawła II, Teatr Polski w Poznaniu;
Frank Soehnle, Republika Marzeń, Theater des Lachens, Frankfurt nad Odrą, (Niemcy);
Anita Sokołowska, Komediantka, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Katarzyna Szyngiera, 1989, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
R jak REŻYSERIA ŚWIATŁA
Paulina Góral i Monika Stolarska w Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Paulina Góral w 1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie / Gdański Teatr Szekspirowski;
Jędrzej Jęcikowski w Komediantce, reż. Anita Sokołowska, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Mirek Kaczmarek w Don Juanie, reż. Michał Kotański, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu / w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Kuba Kowalski w Uwolnieniu, reż. własna, Wrocławski Teatr Współczesny;
Lucien Laborderie, Stephanos Droussiotis w INK, reż. Dimitris Papaioannou, The Athens Concert Hall (Grecja);
R jak ROZCZAROWANIE
Antygona, reż. Piotr Kurzawa, Teatr Polski w Warszawie;
Przejrzystość pustki, monodram Moniki Wachowicz, reż. Marcin Herich, Teatr A Part w Katowicach;
S jak SCENOGRAFIA
Katarzyna Adamczyk do Snu nocy letniej, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Telewizji;
Justyna Elminowska do Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach / Teatr Łaźnia Nowa;
Daria Dwornik, Aleksandra Żurawska do Podstoliny, reż. Mariusz Malec, Teatr Telewizji;
Wojciech Faruga, do Ostatnich dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż. własna, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Cosmin Florea do Trzech smutnych sztuk, reż. Radu Afrim, Teatrul National „Vasile Alecsandri” w Jassach (Rumunia);
Pavel Hubička do Z głową byka, reż. Robert Jarosz, Białostocki Teatr Lalek;
Mirek Kaczmarek do Kroniki wypadków miłosnych, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Wybrzeże Scena Kameralna w Sopocie // do Don Juana, reż. Michał Kotański, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu // do Ale z naszymi umarłymi, reż. Marcin Liber, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach // do Wyzwolenia, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku;
Matylda Kotlińska (+kostiumy) do Snu nocy letniej, reż. Jakub Krofta i Maria Wojtyszko, Wrocławski Teatr Lalek;
Grupa Mixer do monodramu Marzeny Bergmann, Gorzko, gorzko, reż. Emilia Sadowska, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie;
Łukasz Mleczak i Katarzyna Minkowska do Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Arek Piętak z Maciejem Osmyckim do monodramu Niecierpki Bibianny Chimiak, reż. B. Chimiak / Jiri Zeman, Teatr Kana w Szczecinie;
Maciej Salamon do Dropii, reż Marcin Liber, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu;
S jak SPEKTAKL (najlepsza dziesiątka)
Ale z naszymi umarłymi, reż. Marcin Liber, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach;
Hamlet. The dance of the melancholic, choreografia i reżyseria Jesús Herrera, Shakespeare Flamenco (Hiszpania);
INK, reż. Dimitris Papaioannou, The Athens Concert Hall (Grecja);
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach / Teatr Łaźnia Nowa;
Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy;
Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż. Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy;
Republika Marzeń, reż. Frank Soehnle, Theater des Lachens (Niemcy);
1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Gdański Teatr Szekspirowski;
Śmierć Jana Pawła II, reż. Jakub Skrzywanek, Teatr Polski w Poznaniu;
Wyzwolenie, reż. Jak Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku,
T jak TECHNICZNY
Zespół techniczny La Comédie de Geneve w Szwajcarii kontra Krystian Lupa;
Zespół Techniczny Teatru Wybrzeże w spektaklu Wyzwolenie Jana Klaty na nowej scenie;
W jak WYDARZENIE
Spektakularne otwarcie 27. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego KONTAKT spektaklem INK, reż. Dimitris Papaioannou, The Athens Concert Hall (Grecja);
Zachwycające flamenco na 27. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku: Hamlet. The dance of the melancholic, choreografia i reżyseria Jesús Herrera, Shakespeare Flamenco (Hiszpania);
Spektakl otwarcia po remoncie Dużej Sceny Teatru Wybrzeże: Wyzwolenie w reż. Jana Klaty w przeddzień przełomowych wyborów parlamentarnych;
Z jak ZESPÓŁ
Teatru im. A. Fredry w Gnieźnie w Miłej robótce, reż. Agnieszka Jakimiak;
Teatrul National „Vasile Alecsandri” w Jassach (Rumunia) w Trzech smutnych sztukach, reż. Radu Afrim;
Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie w 1989, reż. Katarzyna Szyngiera;
Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach w Ale z naszymi umarłymi, reż. Marcin Liber;
Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu w Dropiach, reż. Marcin Liber;
Teatru Wybrzeże w Wyzwoleniu, reż. Jan Klata;
Wrocławskiego Teatru Współczesnego w Uwolnieniu, reż. Kuba Kowalski;
Z jak ZMIANY
Paweł Dobrowolski objął stanowisko dyrektora Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie;
Michał Karapuda od 1 lutego 2024 roku będzie dyrektorem Teatru Starego w Lublinie. Zastąpi na stanowisku Karolinę Rozwód, która tę funkcję pełniła w latach 2012-2023;
Paweł Kleszcz zastąpił na stanowisku dyrektora wieloletniego szefa Teatru im. Aleksandra Sewruka w Elblągu, Mirosława Siedlera;
Tadeusz Łomnicki został nowym dyrektorem artystycznym Tarnowskiego Teatru im. Ludwika Solskiego. Na stanowisku zastąpił Matyldę Baczyńską;
Anna Rochowska została nową dyrektorką TR Warszawa;
Karol Suszczyński zastąpił w fotelu dyrektora Teatru Groteska w Krakowie Adolfa Wentschka, po jego 25-letnim zarządzaniu tą sceną;
Ewa Wencel została nową dyrektorką Teatru Kwadrat w Warszawie;
Andrzej Wyrobiec, dyrektor naczelny Teatru Bagatela w Krakowie, został wiceministrem kultury w rządzie Donalda Tuska;
Po ośmiu latach Piotra Glińskiego i dwóch tygodniach Dominiki Chorosińskiej z PIS, stanowisko Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego przejął Bartłomiej Sienkiewicz z KO;
Z jak ZAGADKA
Ewa Niemotko, „Kosmitka” w Uwolnieniu, reż. Kuba Kowalski, Wrocławski Teatr Współczesny;
Co dalej z Teatrem Dramatycznym m.st. Warszawy?
(Aram Stern, „Subiektywny Alfabet Teatralny 2023 Arama Sterna”, https://teatrdlawszystkich.eu/, 27.12.2023)
