Ma niespełna 23 lata, jeszcze nie obroniła się na uczelni ale już jest pełnoetatową aktorką Teatru Modrzejewskiej w Legnicy. Mowa o Zofii Bąk, która dotychczas dała się poznać miłośnikom sztuki teatralnej znad Kaczawy w spektaklach "Hamlet" i "Momo". Pisze Paweł Pawlucy.

Oficjalnie: Teatr Modrzejewskiej zyskał nową aktorkę. Zofia Bąk ma prawie 23 lata, w tym kilkanaście lat publicznych występów, a w bliskiej perspektywie obronę dyplomu, bo kończy szkołę aktorską we Wrocławiu. – Zespół musi się odmładzać, więc przyjęcie Zosi jest jest naturalnym ruchem – wyjaśnia dyrektor Jacek Głomb. Informuje Piotr Kanikowski.

Zofia Bąk – aktorka i wciąż studentka wrocławskiej Akademii Sztuk Teatralnych (V rok) została dziś oficjalnie zaprezentowana jako nowy nabytek zespołu aktorskiego legnickiej sceny. Stali bywalcy Modrzejewskiej mogą już świetnie kojarzyć nazwisko niespełna dwudziestotrzyletniej artystki, bowiem gościnnie wystąpiła ona już w dwóch przedstawieniach.

„Dzieje grzechu" Stefana Żeromskiego w reż. Wojtka Rodaka w  Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej oraz „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo" Stefana Żeromskiego w  reż. Darii Kopiec w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Pisze Magdalena Rewerenda, członkini X Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej i Europejskiej „Klasyka Żywa”.

Legniccy artyści i historycy wspólnie odkrywają powojenne historie miejskie. Trwają ostatnie przygotowania do konferencji popularnonaukowej poświęconej Irenie Solskiej. Okazuje się to właśnie ta wybitna aktorka współtworzyła pierwszą profesjonalną scenę w tym mieście. Materiał Andrzeja Andrzejewskiego.

O spektaklu „Sen srebrny Salomei” Juliusza Słowackiego w reż. Piotra Cieplaka z Teatru Modrzejewskiej w Legnicy w TVP Kultura pisze Krzysztof Krzak.

Irena Solska – legenda teatralnych scen pierwszej połowy XX wieku – miała w swym życiu krótki, bo jednosezonowy zaledwie, epizod legnicki. Do tej historii nawiązują organizatorzy poświęconej Irenie Solskiej konferencji popularnonaukowej w Teatrze Modrzejewskiej (26 września). Dopełnieniem cyklu prelekcji będzie dwuczęściowa wystawa o Legnicy z lat 1945-1950, którą równolegle będzie można oglądać holu Starego Ratusza oraz w Muzeum Miedzi. Artykuł Piotra Kanikowskiego.

Wystawa „Pierwsza pięciolatka. Legnica 1945–1950” to wspólne przedsięwzięcie Muzeum Miedzi w Legnicy i Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Ekspozycja będzie dostępna od przyszłego tygodnia, gdyż ma towarzyszyć konferencji popularnonaukowej „Irena Solska i teatr w powojennej Legnicy” (czwartek, 26 września 2024 r.), którą śmiało można uznać za pierwsze podsumowanie badań podjętych wspólnie przez pracownika naszego muzeum dr. Marka Żaka i kierownika literackiego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej dr. Roberta Urbańskiego. Podjęty przez nich temat dotyczy zaś szeroko rozumianego teatru i życia teatralnego w Legnicy z lat 1945–1977.

Brudnopis znaleziony w teatrze – to wydawnictwo, które pojawiło się na scenie THM w ostatnim dniu jubileuszu Jacka Głomba. Jest to zapis rozmowy czy rozmów, jakie prowadził Grzegorz Szczepaniak z jubilatem, Małgorzatą Bulandą, Katarzyną Knychalską, Robertem Urbańskim i Krzysztofem Kopką o legnickim teatrze. Różnie to nazwano w medialnych doniesieniach: refleksją na temat przeszłości Modrzejewskiej, lekturą obowiązkową dla wszystkich zainteresowanych legnickim teatrem i jego kulisami. Pisze Adam Kowalczyk.

Człowiek przychodzi na świat z licznymi odruchami. Jego usta mimowolnie układają się do ssania, a dłonie do chwytania. Podręczniki wymieniają kilka pierwotnych reakcji, które na wczesnym etapie życia pomagają maluchom przetrwać, a lekarzom ocenić ich stan zdrowia. W swoim felietonie z cyklu „5000 znaków” pisze Magda Drab.

Podkategorie