Szekspir, król Ryszard II i Amerykanie na legnickich Piekarach
- Szczegóły
CORE_LAN18e107_images/newspost_images/ryszard2.jpg
Legnicki występ gości z Kalifornii jest częścią całorocznego, międzynarodowego przedsięwzięcia szekspirowskiego, którego kulminacją będzie październikowy Lit Moon World Shakespeare Festiwal w Santa Barbara, w którym – oprócz zespołów z wielu stron świata – wystąpi także Teatr Modrzejewskiej. Dla legniczan będzie to początek amerykańskiej podróży artystycznej po Stanach Zjednoczonych, w trakcie której zespół Modrzejewskiej wystąpi z „Otellem” aż osiem razy, oprócz Santa Barbara także w Los Angeles (dwukrotnie) i Chicago (trzy przedstawienia).
Kalifornijski spektakl, który w języku angielskim obejrzą widzowie (specjalne zaproszenia do odebrania w kasie teatralnej) na legnickich Piekarach zyskał już znaczące uznanie widzów i krytyki, otrzymując tegoroczną Independent Theatre Award (przyznawaną w Santa Barbara przez krytyków m. in. z Los Angeles). To był “sukces, o którym z pewnością będzie się myślało i dyskutowało przez wiele kolejnych lat” – napisał Charles Donelan z “Santa Barbara Independent”.
* Lit Moon Theatre Company powstał w 1991 roku w Santa Barbara jako wspólnota niezależnych artystów (reżyser i dyrektor artystyczny John Blondell). W swej twórczości scenicznej członkowie teatru z Kalifornii przywiązują wielką wagę do sfery wizualnej, często korzystają z masek i w szerokim zakresie stosują grę ciałem. Z eksperymentami estetycznymi artyści łączą działania międzynarodowe i międzykulturowe. Począwszy od roku 1998 Lit Moon Theatre Company współpracował z artystami z Rosji, Węgier, Polski i Czech.
Lit Moon jest powszechnie uważany za jeden z najbardziej kreatywnych i nowoczesnych teatrów zachodniej części USA. Zrealizował dotąd kilkanaście spektakli, wśród nich takie jak: Alicja w Krainie Czarów, Henryk V, Hamlet, Mistrz i Małgorzata.
* Ryszard II (King Richard II) to jeden z rzadziej wystawianych dramatów Szekspira. To zarazem jedna z kronik historycznych tego dramaturga, której fabuła opiera się na wydarzeniach z dziejów Anglii. Oglądamy na scenie postać króla zachłystującego się władzą, łasego na pochlebstwa i inne dobra, „ubogiego w mądrość, bogatego w dar słowa, którym będzie opłakiwał skutki swoich i cudzych błędów i grzechów” (P. Mroczkowski). Podnosi się przeciw niemu bunt możnowładców, obawiających się, że nieudolne rządy wpędzą kraj w katastrofę (faktycznie, śmierć Ryszarda zapoczątkowała w Anglii epokę wojen domowych), ale też próbujących najzwyczajniej znaleźć się po stronie zwycięzcy. Porzucają więc nieudolnego monarchę. Na tron wstępuje Henryk IV, pierwszy nowożytny władca Wyspy, nie – jak Ryszard – Boży pomazaniec, przemawiający frazami z podręcznika retoryki, ale chłodny i wyrachowany polityk.