Autor legnickiej „Pasji” nominowany do nagrody literackiej Nike
- Szczegóły
- Wyróżniono powieść w formie opowiadań "Każdy przyniósł, co miał najlepszego", która jest hymnem żałobnym dla gdańskich Żydów, stanowiącą kolejne ogniwo gdańskiej sagi pisanej przez wielu autorów: Güntera Grassa, Pawła Huellego, Stefana Chwina - zauważa na łamach „Dziennika Bałtyckiego” (28.06) Grażyna Antoniewicz…
„Smukły pan z długą, siwą brodą co rano szybko wędrujący do Teatru Wybrzeże, gdzie pracuje jako archiwista, to urodzony w 1952 roku we Wrzeszczu MIECZYSŁAW ABRAMOWICZ, reżyser, dramaturg, pisarz zakochany w Gdańsku. Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam też wpadł w szpony teatru: grał, reżyserował i przez rok odbywał staż w Instytucie Laboratorium Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu.
- Dwa dni spędzone na warsztacie Petera Schumanna z Bread and Puppet Theatre w Mannheim zmieniły moje życie. To właśnie dzięki Schumannowi, którego spektakl "Wołanie ludu o mięso" zrobił na mnie piorunujące wrażenie, zapadłem na chyba nieuleczalną chorobę "na teatr lalek" - opowiada pisarz.
Porzucił więc KUL i teatr Grotowskiego, zatrudniając się w gdańskiej Miniaturze jako adept. Stąd był już tylko krok na Wydział Reżyserii Teatru Lalek w Białymstoku (egzamin zdał oczywiście, koncertowo). Cztery lata po ukończeniu reżyserii wraz z żoną Małgorzatą założył Teatr w drodze - drugi zawodowy prywatny teatr w Polsce, a były to czasy PRL-u nieprzychylne inicjatywom prywatnym.
Abramowicz pisał też znakomite sztuki dla dzieci. "Chodzi, chodzi Baj po świecie", "Żywoty diabelskie" czy "Pasję" chętnie grywają polskie teatry, a słynna "Szkaradka" jest w stałym repertuarze Teatru Lalek w Słupsku i wciąż wędruje po świecie”.
* „Pasja, to jest historia męki, śmierci i cudownego zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa” wg dramatu Abramowicza (i Biblii Gdańskiej) w realizacji Teatru Modrzejewskiej w Legnicy i w reżyserii Jacka Głomba miała swoją premierę w legnickim kościele Najświętszej Marii Panny11 kwietnia 1995. Do dziś grano ją z powodzeniem 70 razy w wielu miejscach w Polsce (nie tylko), najczęściej w kościołach w okresie świąt Wielkanocnych. Telewizyjną wersję przedstawienia ze znakomitymi zdjęciami Wojciecha Raweckiego zrealizował Ośrodek TVP we Wrocławiu (1997).