Legnicki "Fanny i Aleksander" to najlepszy spektakl 41. WST wykonany przez najlepszy zespół aktorski Teatru Modrzejewskiej w najlepszej kreacji zespołowej. Łukasz Kos najlepszym reżyserem w najlepszej adaptacji z najlepszą muzyką. Tak ocenił Wiesław Kowalski. Szczegóły poniżej.


Wiesław Kowalski wybiera najlepsze jego zdaniem spektakle 41. Warszawskich Spotkań Teatralnych.

NAJLEPSZY REŻYSER:

Franciszek Szumiński – “Śmierć Iwan Iljicza” – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Ewelina Marciniak – “Bokser” – Thalia Theater w Hamburgu
Łukasz Kos – „Fanny i Aleksander – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Jędrzej Piaskowski – „Nad Niemnem” – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie

NAJLEPSZY SPEKTAKL:

“Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
„I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
„Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu

NAJLEPSZY TEKST:

Jolanta Janiczak – „I tak nikt mi nikt nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

NAJLEPSZA SCENOGRAFIA:

Mirek Kaczmarek – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu; „Dług” – reż. Jan Klata – Teatr Nowy Proxima w Krakowie
Anna Met – „Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Łukasz Surowiec – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

NAJLEPSZA MUZYKA:

Jan Duszyński  – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
Dominik Strycharski – “Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Krzysztof Kaliski – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wojciech Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

NAJLEPSZY ZESPÓŁ AKTORSKI:

Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy – “Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos

NAJLEPSZA KREACJA ZESPOŁOWA CAŁEGO TEATRU:

Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy – “Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos

NAJLEPSZA AKTORKA:

Monika Frajczyk – “Dług” – reż. Jan Klata – Tatr Nowy Proxima w Krakowie
Antonina Choroszy – „Matka” – reż. Radek Stępień – Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu

NAJLEPSZY AKTOR:

Krzysztof Matuszewski – „Śmierć Iwan Iljicza” – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Robert T. Majewski – „Protest” – reż. Aldona Figura – Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy

NAJLEPSZA MĘSKA ROLA DRUGOPLANOWA:

Michał Majnicz  – “Jeńczyna” – reż. Monika Strzępka – Narodowy Stary Teatr w Krakowie
Janusz R. Nowicki – „Protest” – reż. Aldona Figura – Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy

NAJLEPSZA ŻEŃSKA ROLA DRUGOPLANOWA:

Marta Ledwoń  – “Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Małgorzata Brajner – „Śmierć Iwan Iljicza” – reż. Franciszek Szumiński – Teatr Wybrzeże w Gdańsku

NAJLEPSZE KOSTIUMY:

Anna Met  – “Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Julia Kornacka – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
Mirek Kaczmarek, Krystian Szymczak – “Dług” – reż. Jan Klata – Teatr Nowy Proxima w Krakowie
Hanna Maciąg – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

NAJLEPSZA DRAMATURGIA/ADAPTACJA

Hubert Sulima – „Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie i konsultacje dramaturgiczne przy „Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

NAJLEPSZA CHOREOGRAFIA:

Dominika Knapik – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
Szymon Dobosik – “Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie

NAJLEPSZE ŚWIATŁO:

Daniel Sanjuan Ciepielewski – “Śmierć Iwa Iljicza” – reż. Franciszek Szumiński – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Aleksander Prowaliński – „Matka” – reż. Radek Stępień – Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
Jacqueline Sobiszewski – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

NAJLEPSZE VIDEO:

Natan Berkowicz – „Matka”  – reż. Radek Stępień – Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu

NAJWIĘKSZA NADZIEJA:

Robert Ciszewski – “Śmierć Iwana Iljicza” – reż. Franciszek Szumiński – Teatr Wybrzeże w Gdańsku

NAJWIĘKSZE ROZCZAROWANIE:

Bardzo słaba słyszalność aktorów (niekiedy), nawet w spektaklach granych przy wspomaganiu mikroportów.

NAJWIĘKSZY ZNAK ZAPYTANIA:

Dykcja aktorów czy zła akustyka? – to najczęściej temat kuluarowych rozmów w trakcie i po przedstawieniach.

(Wiesław Kowalski, "Naj… naj… naj… 41. Warszawskich Spotkań Teatralnych", https://teatrdlawszystkich.eu, 20.06.2021)