Drugi rok z rzędu legnicki teatr nie będzie miał możliwości, by 27 marca świętować na żywo razem ze swoją publicznością, przyjaciółmi i sympatykami. Pandemiczny powód jest ten sam, co przed rokiem. Ponownie Międzynarodowy Dzień Teatru świętowany będzie w sieci. W sobotnim programie m.in. film, który przypomni wymuszony zarazą onlajnowy dorobek Teatru Modrzejewskiej.
Rządowe zakazy i ograniczenia sprawiły, że ostatnie dwanaście miesięcy całkowicie odmieniły realia, w jakich funkcjonował zespół artystyczny i techniczny legnickiego teatru. Dla utrzymania ciągłości pracy i kontaktu z publicznością konieczne stało sięgnięcie po kamery i internetowe narzędzia transmisji cyfrowej. Z okazji tegorocznego MDT film dokumentujący dorobek Modrzejewskiej w tym zakresie przygotowuje do sobotniej premiery w sieci Karol Budrewicz, teatralny fotografik i specjalista od multimediów. Nie zdradza jednak szczegółów, tym bardziej że realizacja nadal jest w toku.
Co i w jaki sposób zostanie pokazane obejrzymy w sobotę 27 marca na YouTube legnickiego teatru. Wiadomo jednak po jakie realizacje może sięgnąć i przypomnieć twórca dokumentu. Wszystko zaczęło się od zespołowo zrealizowanego dwuczęściowego "Nowego Dekameronu" wg Boccaccia, który na ekranach komputerów i smartfonów można było obejrzeć na początku maja ub. roku. Po wakacyjnej przerwie w legnickim programie teatralnym pojawiły się kolejne sieciowo-filmowe premiery, takie jak "E-migrant" Martyny Majewskiej czy polsko-ukraińskie "Chlebem i solą"/„Хлібом-сіллю” w reżyserii Rafała Cielucha z udziałem aktorów z Legnicy i Iwano-Frankiwska.
Dzięki stworzonej w legnickim teatrze grupie realizatorów streamingu 28 listopada możliwa była transmisja "Króla Leara" w reżyserii Anny Augustynowicz na żywo z legnickiej Sceny Gadzickiego dla sieciowej publiczności Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku. Wcześniej, na potrzeby programu Teatr Polska, legniczanie nagrali i zmontowali "Wierną watahę" Pawła Wolaka i Katarzyny Dworak (PiK), by emitować spektakl na platformie wirtualnamodrzejewska.pl w terminach umówionych ze współpracującymi z teatrem ośrodkami kultury w regionie. Filmowy charakter miała "Klasyczna koprodukcja - making of" wyemitowana w grudniu dokumentalna impresja przywołująca legnicko-batumską realizację z 2019 roku, jaką była reżyserowana przez Jacka Głomba "Klasyczna koprodukcja" stworzona w ramach współpracy Teatru Modrzejewskiej w Legnicy oraz Państwowego Teatru Dramatycznego im. Ilii Czawczawadzego w gruzińskim Batumi.
W formule streamingu ze sceny zrealizowano także cztery dramatyzowane czytania: "Wszyscy chcą żyć" Hanocha Levina (5 grudnia) i "Chorego z urojenia" Moliera (30 stycznia) w reżyserii Łukasza Kosa oraz "Golca" duetu PiK (16 stycznia) i "Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek" Filipa Zawady w reżyserii Pawła Palcata (13 lutego). Także zaplanowany pierwotnie do normalnej eksploatacji z publicznością na widowni pięcioodcinkowy serial teatralny Magdy Drab "5.0" w reżyserii Piotra Ratajczaka transmitowany był na żywo ze sceny do sieci (pierwszy odcinek 19 grudnia, ostatni 20 lutego br.).
Międzynarodowy Dzień Teatru ustanowiony został w czerwcu 1961 roku podczas 9. światowego kongresu Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (International Theatre Institute - ITI) w Helsinkach. Dzień obchodów ustalono na 27 marca, na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu, które miało miejsce 27 marca 1957 roku. Od tego czasu święto sceny jest obchodzone rokrocznie przez ponad sto narodowych ośrodków ITI na całym świecie. Dzień Teatru jest świętem wszystkich - artystów, twórców, ludzi teatru, których nie oglądamy na co dzień na deskach sceny, a także widzów. Z tej okazji publikowane są tłumaczone na wiele języków orędzia pióra najwybitniejszych twórców teatralnych (pierwsze napisał w 1962 roku Jean Cocteau, w kolejnych latach byli to m.in.: Arthur Miller, Peter Brook, John Malkovich, Judi Dench, Vaclac Havel, Isabelle Huppert, Krzysztof Warlikowski, Janusz Warmiński; orędziu międzynarodowemu towarzyszą także lokalne przesłania). Z okazji MDT wręczane są nagrody dla osób zasłużonych dla teatralnej sceny.
Grzegorz Żurawiński
