„W zupełnie innym rejestrze, lecz z podobnym zainteresowaniem cielesnością i jej kulturowymi ograniczeniami, poruszały się Chłopki. Opowieść o nas i naszych babkach z legnickiego teatru — kobieca, wielogłosowa narracja skonstruowana na bazie materiałów historycznych i etnograficznych, która wprowadzała do dyskursu teatralnego głos długo marginalizowany: głos kobiet wiejskich”. O 45. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych w Teatrze Dramatycznym w Warszawie pisze Wiesław Kowalski.

Całe podsumowanie dostępne do przeczytania – TUTAJ.

(Wiesław Kowalski, „Wobec historii, ciała i wspólnoty / Naj… naj… naj… 45. Warszawskich Spotkań Teatralnych”, https://teatrdlawszystkich.eu/, 2.06.2025)