W 2024 roku nagrodę im. Konstantego Puzyny przyznaliśmy Katarzynie Knychalskiej za wytrwałe i przynoszące wymierne efekty działania na rzecz popularyzacji teatru i jego społecznego oddziaływania, za konsekwentną pracę, mającą na celu sieciowanie zespołów offowych oraz za niesłabnące zaangażowanie w zbliżenie środowisk związanych z teatrami instytucjonalnymi i pozainstytucjonalnymi.
Katarzyna Knychalska była w 2009 roku jedną z założycielek Fundacji Teatr Nie-Taki – platformy licznych działań, dla których wspólnym mianownikiem jest odpowiedzialność za sztukę i drugiego człowieka. Ogólnopolską rozpoznawalność przyniosły Fundacji portal teatralny.pl oraz poświęcony teatrowi offowemu kwartalnik „Nietak!t” (Katarzyna Knychalska jest redaktorką naczelną obu tytułów), ale nie sposób nie docenić także prowadzonej przez Fundację bazy i archiwum teatru offowego oraz pięciu edycji ogólnopolskiego konkursu teatru alternatywnego The Best Off. Fundacja od dziesięciu lat organizuje również letnie szkoły krytyki teatralnej im. Konstantego Puzyny – wielu uczestników tych warsztatów to dziś aktywni recenzenci oraz artyści. Z kolei mieszkańcy Dolnego Śląska znają Fundację z licznych działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego (od warsztatów po spektakle). Katarzyna Knychalska jest także autorką dramatów, nierzadko podejmujących tematykę lokalnych wspólnot i trudnych historii. Przez wiele lat pracowała w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, przyczyniając się – jako konsultantka programowa i organizatorka – do sukcesów tej sceny.
NOMINOWANE ZOSTAŁY RÓWNIEŻ:
Kolektyw „Kobietostan”
Maja Ostaszewska
Mateusz Pakuła
Jakub Skrzywanek
Maria Stokłosa
Kolektyw „Turkowski & Nowacka”
W ubiegłych latach Nagrodę im. Konstantego Puzyny otrzymali Komuna// Warszawa (2015), Justyna Sobczyk (2016), protestujące aktorki, aktorzy oraz publiczność Teatru Polskiego we Wrocławiu (2017), Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy działający pod dyrekcją Jacka Głomba (2018), Dorota Buchwald i zespół Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (2019), Ewa Guderian-Czaplińska (2020), Joanna Szczepkowska (2021), Teatr „Brama” w Goleniowie (2022) oraz Adam Ziajski (2023).
Nagroda powstała z inicjatywy redakcji „Dialogu”, a jej fundatorem jest Instytut Książki. Przyznaje ją Kapituła złożona z redaktorek i redaktorów „Dialogu” oraz kolejnych laureatów i laureatek.
Konstanty Puzyna (1929-1989) był krytykiem teatralnym, eseistą, redaktorem i poetą. W 1956 roku należał do założycieli miesięcznika „Dialog”, a w 1971 został jego redaktorem naczelnym. Zasługą Puzyny jest przełomowa edycja dramatów Witkacego, dzięki której trafiły potem na sceny. Jako krytyk miał dewizę: „Po jaką cholerę w ogóle pisać o teatrze, jeśli nie po to, by pisać o życiu?”.
(„Kamyk Puzyny dla Katarzyny Knychalskiej”, https://www.dialog-pismo.pl/, 10.09.2024)