Repertuar na najkrótszy miesiąc roku w Teatrze Modrzejewskiej obfituje w ciekawe wydarzenia – rocznice, powroty dawno niewidzianych spektakli czy spotkania i dyskusje. Co zobaczą widzowie legnickiej sceny w lutym?

Widzę nic

W styczniu „Widzę nic” Filipa Zawady w reżyserii Pawła Palcata wróciło do repertuaru wrocławskiego koproducenta przedstawienia – Teatru Współczesnego. W lutym tytuł zaprezentowany zostanie ponownie na Scenie Gadzickiego.

„Widzę nic” to dramaturgiczny debiut Zawady, który główną bohaterką tekstu uczynił niewidomą lesbijkę Anetę, we wspólnej realizacji WTW i THM kreowaną przez osiem aktorek (Annę Błaut, Katarzynę Dworak, Elżbietę Golińską, Aleksandrę Listwan, Dominikę Probachtę, Magdę Skibę, Jolantę Solarz-Szwed i Małgorzatę Urbańską). Matkę Anety gra Małgorzata Madi Rostkowska.

Anety są ślepe, ale bardziej na czyny i poświęcenia matki niż permanentnie. Matka jest z kolei głucha na słowa, emocje i potrzeby sygnalizowane jej przez córkę. Czy próba rozliczenia się głównej bohaterki ze światem i samą sobą zakończy się sukcesem? O tym przekonać się mogą widzowie Teatru Modrzejewskiej 1 i 2 lutego o godz. 11.00 oraz 3 i 4 lutego o godz. 19.00. Bilety w cenie: 40 zł normalny i 35 zł ulgowy do nabycia w kasie oraz online.

Dagmara Chojnacka, Radio Ram: Każda z Anet to, według mnie, o więcej niż tylko głęboko przemyślana i świetnie poprowadzona rola. Ten typ aktorstwa widziałam ostatnio podczas festiwalu Dialog, na „Trzech siostrach” Czechowa w reżyserii Luka Percevala. Rodzaj organicznego bycia zarówno performerem jak i graną postacią, bez udawania, fałszu, patosu. Anety wykonują precyzyjne partytury – każda z osobowości ćwiczy je przecież nieustannie od chwili, kiedy się na świecie pojawiła.

Roxxy2Hot

Współczesne celebryckie salony i kołacząca do nich ambitna dziewczyna, w którą brawurowo wciela się Paweł Palcat. Humor i pikanteria, trochę gorzkiej życiowej prawdy, a nade wszystko znakomite aktorstwo, czyli pornodram aktorka legnickiego teatru.

„Roxxy2Hot” do Art Cafe Modjeska wrócił co prawda już w styczniu, ale to jedyny lutowy pokaz tego przedstawienia będzie miał szczególny charakter, bowiem odbędzie się on dokładnie w trzynastą rocznicę premiery! W związku z wyprzedaniem biletów na spektakl, wydaje się, że zapowiedzi wydarzenia są zbędne, jednak warto odnotować wspomniany już fakt świętowania tak zacnej rocznicy.

Magda Piekarska, Gazeta Wyborcza Wrocław: Rozkołysany krok, uwodzicielski głos, seksowny taniec - nawet bez praktyki w klubie go-go można uznać, że gdyby Paweł Palcat chciał zrobić karierę jako drag queen, wykosiłby konkurencję. W jego bohaterce publiczność zakochuje się od pierwszego wejrzenia i właśnie to oczarowanie utrzymuje Roxxy na linie wyznaczającej granicę dobrego smaku, po której balansuje, opowiadając o swoich erotycznych przygodach.

Ożenek

„Ożenek” Gogola, czyli jedna z poprzedzających „Sen srebrny Salomei” realizacji Piotra Cieplaka w Teatrze Modrzejewskiej, swoją premierę miał już prawie dziewięć lat temu (5 kwietnia 2014 roku). Przedstawienie nieustannie cieszy się jednak zainteresowaniem widzów. Lutowe pokazy są pierwszymi w bieżącym sezonie 2022/2023, a odbędą się one od 8 do 10 lutego o godz. 11.00 oraz od 11 do 12 lutego o godz. 19.00.

Mirosław Kocur, Teatralny.pl: W „Ożenku” biorą udział wszyscy aktorzy. To podobno reguła. Każdy ma grać. Ta swoista demokracja przynosi efekty. Artyści zdają się tworzyć jeden teatralny organizm, znakomicie ze sobą współpracują na scenie, wspierają się nawzajem i inspirują. To bardzo solidne przedstawienie teatru mieszczańskiego. Spełnia znakomicie swoje główne zadanie. Widzowie bawili się świetnie, a wychodząc, żywo dyskutowali o problemach doboru małżeńskiego.

Teatr, jakiego nie znasz

„Teatr, jakiego nie znasz” to już stały, comiesięczny punkt repertuaru Modrzejewskiej. Organizowane przez Stowarzyszenie Teatr Niezbędnie Potrzebny spotkania są dla widzów okazją do poznania tajników funkcjonowania instytucji teatralnej oraz bliższego poznania jej poszczególnych pracowników. Bohaterką lutowego wydarzenia będzie scenografka i kostiumolożka Małgorzata Bulanda. Rozmowę poprowadzi Aleksandra Chodor, a wstęp tradycyjnie będzie bezpłatny. Start wydarzenia 15 lutego o godz. 18.00 w Art Cafe Modejska.

Dni Walki z Depresją

23 lutego obchodzony jest Światowy Dzień Walki z Depresją. W związku z tym wydarzeniem Teatr Modrzejewskiej we współpracy ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych 17 lutego (piątek) zaprasza swoich widzów i wszystkich zainteresowanych na pokaz prac grupy Pogotowie Teatralne oraz dyskusję panelową poświęconą tematowi depresji. Pierwsza z propozycji rozpocznie się o godz. 18.00, a dyskusja zapoczątkowana zostanie o godz. 19.00. Obowiązują darmowe wejściówki dostępne w kasie Teatru.

Zapowiada się ładny dzień

Czwarty monodram w życiu dla aktorki Joanny Gonschorek, pierwszy dla autorki, legnickiej poetki Anny Podczaszy. Jest to opowieść o chorobie, przemijaniu i walce z polskim systemem opieki zdrowotnej. Jak podkreślają twórczynie – temat spektaklu prędzej czy później stanie się ważny w życiu każdego i każdej z nas. Warto również dodać, że tytuł bierze udział w 29. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Piotr Kanikowski, 24legnica.pl: Monodram Joanny Gonschorek wydaje mi się społecznie ważny, bo oswaja widza z tym, co czyha w majaczącym na horyzoncie “kiedyś”. Z czymś tak strasznym, że nie chcemy tego dotykać, nie chcemy przy tym być. Teatr to najlepsze miejsce, gdzie można bezpiecznie skonfrontować się z najgorszymi traumami, byśmy  – w tym majaczącym na horyzoncie “kiedyś” – przestali umierać w samotności.

„Zapowiada się ładny dzień” na Scenie na Strychu w weekend 18 i 19 lutego o godzinie 19.00. Bilety w cenie 30 zł dostępne są w kasie Teatru oraz online.

Lekcja tańca

Na sam koniec miesiąca wielki repertuarowy powrót premiery z 2017 roku. „Lekcja tańca w zakładzie weselno-pogrzebowym pana Bamby” w reżyserii Łukasza Czuja to opowieść pełna surrealistycznej poezji i humoru, wyśpiewana przy akompaniamencie grającej na żywo kapeli, w niepowtarzalnej atmosferze stolicy Czech. Pierwotnie powstała jako koprodukcja Modrzejewskiej z Teatrem Miejskim w Gliwicach, ale wznawiana jest jako produkcja własna legnickiego teatru. Warto nadrobić lub przypomnieć sobie ten spektakl, tym bardziej, że na początku miesiąca rozpoczną się próby do kolejnej legnickiej realizacji Łukasza Czuja – muzycznego „Wodewil. Liegnitz”, o której dyrektor artystyczny toruńskiej sceny Horzycy mówił w wywiadzie dla e-teatru:

- Mój spektakl to będzie historia osadzona w realiach przedwojennych tego miasta - trochę nawiązująca do klimatu serialu "Babylon Berlin". W przedstawieniu będą się mieszać wątki kryminalne i sensacyjne z historią aktorskiej trupy, która w 1933 r. z Berlina przybywa do Liegnitz, gdzie próbuje kontynuować działalność swojego politycznego kabaretu. 

Henryk Mazurkiewicz, Teatralny.pl: „Lekcja tańca…” to kolejny dowód na to, że gdyby Czesi nie istnieli, Polakom należałoby ich wymyślić. Po co? Ano po to, żebyśmy mogli z siebie się pośmiać, udając, że pokpiwamy z Czechów. Żeby gogolowskie: „Z czego się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie!” miało dla nas gorzki posmak, lecz żeby był to gorzki posmak czeskiego piwa. Tak, nabijamy się z samych siebie! Z własnej czeskości. Lecz nie chichraniem jedynie żyje człowiek. Bowiem sztuka, którą uprawiają Hašek z Hrabalem, to taka metafizyka na opak. Metafizyczna ucieczka od metafizyki za pomocą groteski, karykatury, parodii i trawestacji. Sprowadzająca nas na ziemię w taki sposób, że niewytłumaczalnie blisko znajdujemy się nieba i spraw nadksiężycowych. Przede wszystkim śmierci i umierania, które w legnicko-gliwickim przedstawieniu stają się tematami przewodnimi.

Piotr Kanikowski, 24legnica.pl: Cudny spektakl. Przewrotny. Bardzo zabawny i zarazem śmiertelnie poważny. Łukasz Czuj posługuje się groteską, przerysowaniem, a na koniec – kiedy widzowi świat jawi się już jako dom wariatów – porzuca tę konwencję, by zanim zgasną światła ustami Pana Bamby (Joanna Gonschorek) powiedzieć coś bardzo serio. Bez udawania. Bez pudrów, masek, peruk i sztucznych wąsów – jakby nie w teatrze. Co to takiego? Jakiej lekcji udzielają Hrabal z Haškiem? Może takiej, że życie – jakkolwiek wydawałoby się niepoważne- ze względu na swą ulotność, na śmierć, jest zarazem najpoważniejszym wyzwaniem stojącym przed człowiekiem. A skoro wszyscy już mamy na nogach trumienne buty, pozostaje nam tylko to jedno: beztrosko cieszyć się życiem.

Szczegóły repertuaru Teatru Modrzejewskiej dostępne są na stronie internetowej. Bilety online nabyć można - TUTAJ. 

Konrad Pruszyński