Drukuj
Po świątecznej przerwie zespół artystyczny legnickiego teatru wraca na scenę. Pierwszym spektaklem prezentowanym w roku 2008 będzie najnowsza pozycja w repertuarze Teatru Modrzejewskiej czyli „Lustracja” w autorskiej reżyserii Krzysztofa Kopki. - Jest mi miło, że po paru latach przerwy mogłem wrócić do legnickiego teatru także jako reżyser – powiedział po grudniowej premierze autor tego na wskroś współczesnego dramatu.

Niezgoda na „koszty uboczne” dzikiej, bądź zacietrzewionej ideologicznie i wykorzystywanej do bezwzględnego niszczenia konkurentów lustracji legła u podstaw tego dramatu. „Lustracja” Krzysztofa Kopki nie jest jednak antylustracyjnym manifestem, to raczej głos sprzeciwu artysty przeciw instrumentalizacji życia publicznego i robieniu karier po trupach.

Oto główny bohater, życiowy nieudacznik i alkoholik Józef (Tadeusz Ratuszniak), były pracownik naukowy jednej z uczelni, ucieka przed odpowiedzialnością za swoje nieudane życie na prowincję. Zostaje listonoszem. Jednak pewnego dnia jego życie ulega kolejnej dramatycznej komplikacji. Jego nazwisko odnajduje się bowiem na ubeckiej liście donosicieli, co skwapliwie i cynicznie wykorzystuje lokalny tygodnik piętnując go bez skrupułów, a nawet z - dyktowanym wyłącznie medialnym interesem – okrucieństwem. Sprawę komplikuje fakt, że Józef sam nie jest pewny, jak było. - Wiesz przecież, że chlałem. Jakieś obrazy mi po łbie latają: ja gdzieś, z kimś, coś pieprzę, o czym? Nie wiem… - tłumaczy w pewnej chwili byłemu kumplowi.

Nie pomoże mu w dociekaniu prawdy o sobie ani Docent (Paweł Wolak), zajęty własną karierą dawny przyjaciel z uczelni, mimo że zostaje właśnie ważnym szefem urzędu lustracyjnego, ani nikt inny. Nikt nie ma bowiem interesu w dociekaniu prawdy, tym bardziej, że prawda jest niejasna, a i liczni oskarżyciele mają brud za paznokciami. Po co zresztą mieliby to robić w sytuacji, gdy kłamstwo zdecydowanie ułatwia osiąganie osobistych korzyści?



obejrzeli* ocenili* obejrzeli* ocenili* obejrzeli* ocenili*


Tylu pogodzonych ze sobą życiowych rozbitków nie ma nigdzie poza Legnicą. Ofiary systemów i przypadków, poczciwi żule i ideowcy z nałogami, ludzie zaszczuci, zniszczeni, upokorzeni - w teatrze Jacka Głomba są u siebie (…). Legnicka "Lustracja" wpisuje się w anty-IPN-owski nurt filmów i spektakli, do których zaliczyć można m.in. "Korowód" Jerzego Stuhra czy "Teczki" Teatru Ósmego Dnia. Wyróżnia ją trzeźwe spojrzenie na to, jak prosto i niespektakularnie dokonują się sąsiedzko-medialne samosądy. Jak prosto się zeszmacić dla stanowiska, jak wygodnie jednym podpisem skrzywdzić - z bezmyślności czy z lenistwa.
Joanna Derkaczew, Gazeta Wyborcza

Legnicka "Lustracja" kapitalnie wpisuje się w cykl przedstawień Teatru Modrzejewskiej, w którym dochodzi do głosu "polityka historyczna" szefa tej sceny Jacka Głomba. Tak jak w jego licznych opowieściach lokalnych o mieście wypędzonych narodów, historii polskiego czołgu zagubionego podczas inwazji na Czechosłowację w 1968 roku czy niedawnym "Łemku", tak i tu słowem kluczem staje się wybaczenie. Kohabitacja ofiar i katów. Zgoda skrzywdzonych i poniżonych. Każdy z nas dostał lub dopiero dostatnie w tym strasznym świecie dobrze po tyłku - zdaje się mówić Głomb. Możemy sobie wzajemnie współczuć i troszkę się posunąć, żeby na ławce cierpienia zrobiło się także miejsce dla innych.
Łukasz Drewniak, Dziennik



Teatr Modrzejewskiej w Legnicy
Krzysztof Kopka
LUSTRACJA

reżyseria: Krzysztof Kopka
scenografia: Ewa Beata Wodecka
muzyka: Bartek Straburzyński
premiera: 1 grudnia 2007

spektakle na dużej scenie teatru: sobota 5 i niedziela 6 stycznia 2008 godz. 19.00
przedstawienia także 8 i 9 stycznia o godz. 11.00
bilet: 25 zł (ulgowy 15 zł)

Obsada:
Józef - Tadeusz Ratuszniak, Malińska –Anita Poddębniak, Kasia – Katarzyna Dworak, Anka – Magda Skiba, Rafał – Rafał Cieluch, Lesiak – Paweł Palcat, Pan Wacław – Bogdan Grzeszczak, Erwin – Jakub Kotyński, Docent - Paweł Wolak, Dyrektorka – Joanna Gonschorek, Justyna-  Zuza Motorniuk, Sekretarka – Gabriela Fabian, Magda - Magda Biegańska, Dziad – Łukasz Węgrzynowski, Pielęgniarka – Małgorzata Urbańska


* krótko* krótko* krótko* krótko* krótko* krótko* krótko* krótko*


Kopka w karykaturalny sposób pokazuje gry mediów i pracowników IPN-u. To jednoznaczne oskarżenie nieuczciwego trybu lustracji w Polsce i sposobów jej wykorzystania.
Tomasz Wysocki, Gazeta Wyborcza-Wrocław

Gdyby premiera odbyła się dwa, trzy miesiące przed wyborami byłaby na ustach wszystkich. Wtedy byłaby sensacją, dziś jest komentarzem znacznie bardziej pojemnym i uniwersalnym, choć nie budzącym aż takich emocji.
Krzysztof Kucharski, Polska Gazeta Wrocławska

Autor tekstu i reżyser Krzysztof Kopka stworzył spektakl, który porusza wyobraźnię. Pokazuje, w jakim kraju żyjemy, nonsensu, głupoty i zajadłości.
Zygmunt Mułek, Panorama Legnicka

Oszczędne dekoracje sugerują, że to, co widzimy, może dziać się wszędzie, ale jednocześnie wiemy, że owo wszędzie jest tu i teraz.
Katarzyna Gudzyk, Konkrety.pl

Wątek współczesnej rzeczywistości medialnej wydaje się w dramacie Kopki ciekawszy nawet, niż ten główny - lustracyjny. Cóż bowiem widzimy? Zapijaczone towarzystwo żurnalistów, które w gorzale topi frustracje i obiekcje, co do moralnej strony swoich codziennych poczynań.
Grzegorz Żurawiński, @kt