Sztuka legnickiego duetu aktorów, dramaturgów i reżyserów Pawła Wolaka i Katarzyny Dworak-Wolak zrealizowana w Teatrze Lubuskim w Zielonej Górze (premiera we wrześniu 2015) została nominowana do nagrody „Ale sztuka!”, którą po raz siódmy wyróżnione zostaną najciekawsze wydarzenia kulturalne w województwie lubuskim. Organizatorami konkursu są lubuskie media: Gazeta Wyborcza, TVP Gorzów i Radio Zachód.

Jacek Katos Katarzyński, zielonogórski poeta, performer, filmowiec niezależny nominację do nagrody uzasadnił następująco:

„Moja najmocniejsza nominacja wędruje do wszystkich twórców, autorów i współtwórców spektaklu Lubuskiego Teatru, jaki po raz pierwszy zobaczyliśmy 4 września 2015. (reż. Paweł Wolak i Katarzyna Dworak). Ale przede wszystkim dla aktorów. To, co nasi lubuscy aktorzy zrobili pod batutą Wolaka i Dworak pozostaje na długo w sercu każdego, nawet najbardziej wybrednego widza. Niezwykle mocny ładunek wrażeń emocjonalnych i artystycznych. Trzeba tu zaznaczyć, że aktorzy podczas spektaklu ani na chwilę nie schodzą ze sceny, ani na chwilę też nie dają odetchnąć ani widzowi, ani sobie. A taka gra wymaga od aktora ogromnego wysiłku. Mało tego, cały podkład muzyczny jakimi zazwyczaj posiłkują się w swoich sztukach reżyserzy tu jest tworzony na żywo – przez aktorów właśnie. I jakby tego było mało, to scenografia sztuki jest tak minimalistyczna, że cała uwaga widza siłą rzeczy skupia się na aktorze. W takich okolicznościach nie ma miejsca na błędy, jeśli chce się utrzymać widza na fotelu przez blisko 2 godziny. I tak też się dzieje na deskach Lubuskiego Teatru. A nawet więcej. Mocne, wyraziste kreacje naszych aktorów są na tyle przekonujące, że widz w ogóle zapomina o swoim fotelu, odpływając wraz z nimi w prosty, ale jakże brutalny wiejski świat, gdzie rozgrywa się „tragedia miłosna”. Po takim spektaklu czuję się podbudowany. Tak! Wrażliwość artystyczna i kreatywność naszych aktorów śmiało rozkłada skrzydła do najwyższych lotów. Wystarczy im tylko stworzyć właściwe warunki twórcze (…)”.

„Gdy przyjdzie sen – tragedia miłosna” to druga (po zrealizowanym w Legnicy spektaklu „Droga śliska od traw. Jak to diabeł wsią się przeszedł”) część teatralnej trylogii „opowieści wiejskich”, aktualnie tworzonej przez autorski tandem PiK, czyli Pawła Wolaka i Katarzynę Dworak – aktorów związanych z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy. Przedstawienie jest opowieścią o miłości: źle poczętej, niepoprawnie ujawnionej i absurdalnie przerwanej. Chociaż akcja przebiega głównie na wsi, i to takiej „daleko od szosy” – dylematy moralne, przed jakimi stają główne postaci spektaklu, mają charakter uniwersalny. Zagęszczenie zdarzeń w niewielkiej zamkniętej przestrzeni społecznej pozwala na ujęcie problematyki i formy scenicznej tego spektaklu w balladowo-moralitetowy nawias, gdzie jest miejsce nie tylko na „czarną” opowieść o ludzkich losach, lecz także na niemałą dawkę komizmu.

Para głównych bohaterów: nienawidząca swojej wsi i sytuacji życiowej Basia oraz jej nieślubny partner życiowy Jasiek – bardzo różnie interpretują swój los, lecz splot zdarzeń, zarówno tych przez nich samych wywołanych, jak i tych „z wyroku niebios” doprowadza oboje do tragicznego finału. Jasiek próbuje – wobec mnożących się wokół niego zagrożeń i trudnych wyborów – za wszelką cenę utrzymać swe człowieczeństwo w ryzach, ale przegrywa konfrontację z innymi mieszkańcami wsi. Gdy odnosi wreszcie moralne zwycięstwo nad samym sobą – dotyka go klęska. To przeniesienie świata przedstawionego na odleglejszy dystans dzieje się także poprzez specyficzne ukształtowanie przestrzeni scenicznej oraz niezwykle ważną w spektaklu rolę grafiki (znakomita animacja nie tylko interpretuje problematykę przedstawienia, ale i „współdziała” z aktorami).

Szczególną wartością tego przedstawienia jest jego warstwa muzyczna, polegająca na zespołowo wykonywanym na żywo śpiewie/melorecytacji całego zespołu, który nie opuszcza sceny od początku do końca spektaklu, zajmując jedynie zmieniające się pola gry, w bliskim kontakcie z widzem – przedstawienie rozgrywa się we wspólnej dla aktorów i widzów przestrzeni Dużej Sceny Lubuskiego Teatru.

Scenariusz, reżyseria, ruch sceniczny: Paweł Wolak i Katarzyna Dworak (PiK); scenografia i kostiumy: Małgorzata Bulanda; muzyka: Jacek Hałas, wykonanie: Zespół Aktorski. Projekcje multimedialne: Adrianna Dziadyk.

Grzegorz Żurawiński