Drukuj

Legnicka sztuka duetu Krzysztof Kopka (scenariusz) - Jacek Głomb (pomysł i reżyseria) to pierwsza w dziejach zagłębia miedziowego teatralna opowieść o jego dziejach widzianych z perspektywy członków górniczej orkiestry dętej. Efektem jest słodko-gorzka, czasami śmieszna, czasami wzruszająca ballada, w której historia miesza się z mitem, prawda z legendą, sprawy ważne z anegdotami. Całość w panoramicznej, epickiej formule.

Spektakl to dwugodzinna opowieść o minionym półwieczu i ludziach – przybyszach z różnych stron kraju i świata - których połączyła praca i nowe życie, którego byli architektami i uczestnikami. To historia, którą stworzyła zbieranina barwnych typów i typków, która pół wieku temu zjechała do Lubina i okolic z różnych stron świata, by od podstaw budować wielki przemysł, związane z nim miasta i od nowa układać swoje własne życie. Wszystkich połączyła orkiestra, którą stworzyli i w której przez lata grali: zwyczajnie i od święta, na pochodzie pierwszomajowym i w kościele, w górniczej karczmie i na pogrzebach kolegów.

W tle losów członków górniczego zespołu muzyków obejrzymy echa historycznych wydarzeń: walki z wodą przy głębieniu pierwszych szybów,  pochodów pierwszomajowych, uroczystości milenijnych i słynnego biskupiego „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”, tragedii sierpnia 1982 roku, strajków przeciw prywatyzacji. Jest i Krzysztof Kieślowski kręcący propagandowy film zachęcający do pracy na miedzi, jak i Edward Gierek prowokowany perspektywą naftowego eldorado i polskiego Kuwejtu. Całość osadzona jest w klimacie, któremu najbliżej do realizmu magicznego. Stąd wśród żywych pojawiają się postaci z górniczych wierzeń i przesądów. Jest patronka „dobrej śmierci”  Święta Barbara jest i strzegący podziemnego bogactwa Skarbek.

W „Orkiestrze” wielu doszukiwało się podobieństw do wcześniejszych legnickich spektakli, które powstawały metodą dokumentalnej kwerendy. Po raz kolejny twórcy sięgnęli bowiem do kronikarskich zapisów, ale przede wszystkim do ludzkich, często już zmitologizowanych wspomnień. Podobnie robili tworząc: „Balladę o Zakaczawiu” „Obywatela M. – historyja”, Operację Dunaj” czy „Łemka”.  Kto widział te spektakle, pewne podobieństwa z pewnością odnajdzie. Nie mogło być inaczej,  bo legnicki charakter teatralnego pisma jest trochę jak odcisk palca. Nie do podrobienia.

Spektakl Kopki i Głomba powstał przy wsparciu KGHM Polska Miedź S.A. w Lubinie i wpisał się w obchody jubileuszu 50.lecia tej firmy. Nieprzypadkowo zatem jego premiera, otwierająca legnicki Festiwal Teatru Nie-Złego, odbyła się w cechowni Zakładów Górniczych Lubin. Przedstawienie grane było także w ZG Rudna, Hucie Miedzi Głogów i Ścinawie na długo przed tym, zanim trafiło na teatralną scenę w Legnicy. Także dlatego, że – jak ma to miejsce w Teatrze Modrzejewskiej  już od kilkunastu lat – prawdziwe historie warto grać w prawdziwych miejscach.

30 czerwca (sobota), godz. 17.00 – Mysłowice, Centralne Muzeum Pożarnictwa

1 lipca (niedziela), godz. 18.00 – III Festiwal INDUSTRIADA,   Katowice, była Kopalnia "Katowice“

(„Balladowa opowieść teatralna o ludziach miedziowego zagłębia”, www.teatry.art.pl, 30.06.2012)