Na bajkę dla dzieci przygotowaną przez dzieci i młodzież uczestniczące w programach edukacyjnych Klubu Gońca Teatralnego przy legnickim Teatrze Modrzejewskiej przy współpracy z uczestnikami warsztatów filmowych Legnickiego Centrum Kultury zapraszają organizatorzy Szkoły Czarodziejów Wyobraźni. Multimedialne “Ciepłe i puchate” pokazane zostanie w najbliższy piątek (9 lutego) o 16.30.


Jak mówi Katarzyna Kaźmierczak, jedna z organizatorek działającej od dwóch sezonów na legnickich Piekarach Szkoły Czarodziejów Wyobraźni, będzie to bajka o ciepłym i puchatym, czyli o czymś, co jest potrzebne każdemu człowiekowi. Ponoć im więcej się tego rozdaje, tym bardziej go przybywa. To coś występuje na całym świecie, ale jednocześnie często właśnie tego brakuje. Niestety, niektórzy dorośli sprawiają, że ciepłego i puchatego ubywa, dlatego też właśnie dzieci opowiedza czym naprawdę to jest i co robić, żeby było tego więcej…

„Ciepłe i puchate” – bajka dla dzieci przygotowana przez dzieci ze Szkoły Czarodziejów Wyobraźni we współpracy z Klubem Gońca Teatralnego z Teatru Modrzejewskiej w Legnicy oraz młodzieżą z warsztatów filmowych Legnickiego Centrum Kultury pokazana zostanie w ramach comiesięcznej “Środy z bajką”, jakie odbywają się na teatralnej Scenie na Piekarach. Tym razem jednak – nietypowo, z powodu kończących się ferii – organizatorzy zapraszają na… piątek 9 lutego. Początek o 16.30. Wstęp bezpłatny.

****************************************************************

"W pewnym miasteczku ludzie byli szczęśliwi i przyjaźnie nastawieni do siebie. Wszyscy dzielili się ciepłym i puchatym. Sąsiedzi żyli w zgodzie ze sobą, rodzice z dziećmi, nauczyciele z uczniami...

Pewnego razu do miasteczka dotarła zła wiedźma, która sprzedawała zimne i kolczate. Niestety nikt nie chciał go kupować. Zaczęła więc wmawiać ludziom, że jeśli nadal będą rozdawać ciepłe i puchate szybko je stracą. Ludzie jej uwierzyli i głęboko pochowali ciepłe i puchate. Za to zimne i kolczate szybko się rozprzestrzeniło na całe miasteczko.
Sąsiedzi przestali żyć ze sobą w zgodzie, rodzice z dziećmi, nauczyciele z uczniami również. Ludzie zamykali się w domach. Zapanowała złość i nienawiść.

Aż pewnego dnia do miasteczka przeprowadziła się pewna kobieta. Nie wiedziała o tym co wiedźma naopowiadała ludziom. Sama rozdawała wszędzie ciepłe i puchate. Ludzie zobaczyli, że wcale jej tego nie ubywa. Wkrótce inni też zacząli wyciągać z ukrycia ciepłe i puchate aby dzielić się z innymi.

Mieszkańcy zrozumieli, że im bardziej dzielą się ciepłym i puchatym, tym więcej sami go mają. Wypędzili z miasteczka złą wiedźmę i znów zapanowała zgoda i szczęście..."

(Lucyna Seredyńska, “Bajka o Ciepłym i Puchatym”, Chrześcijański Kwartalnik dla Kobiet “Pryscylla”, 2005)