Drukuj
Artysta, administrator, polityk. Ambitny i uparty, autokrata i skandalista. Gdy 12 lat temu obejmował ster legnickiego teatru postanowił z prowincjonalnej sceny uczynić najważniejszy i najlepszy teatr w Polsce. Teatr wyjątkowy, bo – jak mówi - czysty estetyzm go nudzi. Teatr gorący, społecznie zaangażowany, bezkompromisowy wobec polityków i otaczającego go świata. Teatr, o którym będzie głośno w Polsce, nie tylko z powodów artystycznych - taką sylwetkę dyrektora Teatru Modrzejewskiej w Legnicy Jacka Głomba przedstawia Zygmunt Dyrkacz w wychodzącym w Chicago polonijnym Magazynie PLUS.

Gra w ruinach, by rządzącym przypominać o ich zaniedbaniach wobec przestrzeni kulturowej miasta, wpisuje historię Legnicy w teatralne scenariusze, by współcześni nie zapomnieli o barwnej, wielonarodowej, ale i tragicznej przeszłości miejsca, które wybrał dla siebie i rodziny jako własne.

Konsekwentny do bólu i irytująco bezkompromisowy. Gdy finansujące teatr władze miasta okroiły niewielki budżet jego teatru wywiesił na budynku czarne flagi i nakazał grać żałobne marsze, które niosły się po całym centrum Legnicy. Ogłosił strajk i zażądał dymisji prezydenta miasta.
Gdy zamknięto mu, porzuconą przez właściciela i niszczejącą pofabryczną halę, w której postanowił zagrać kolejne swoje przedstawienie, w błysku fleszy fotoreporterów i przy kamerach telewizyjnych przeciął kłódkę i – mimo licznych gróźb, że to zwykłe włamanie, że grozi mu odpowiedzialność karna - wystawił głośny spektakl. W efekcie doczekał się opinii ( z której jest dumny), że to nie w Warszawie, nie w Krakowie, ale w odległej od metropolii Legnicy buduje się współczesna polska scena narodowa. Nic dziwnego, że jest zazdrosny o opinię i pozycję, które wywalczył dla swojego teatru.

Uważa legnicki teatr za najbardziej promiejski w Polsce, bo zaangażowany we wszystkie ważne sprawy miasta. Gdy uznał, że możliwości dyrektora teatru, to zbyt mało, by skutecznie wpływać na otoczenie, wystartował w wyborach do Senatu Rzeczpospolitej. Przegrał, ale 48 tysięcy głosów oddanych w niewielkim okręgu wyborczym na wielu przedstawicielach elit zrobiły duże wrażenie. Nic dziwnego, że niedługo później zaskoczył wszystkich chęcią objęcia stanowiska prezydenta miasta. Do dziś nie wyklucza, że tak w końcu się stanie…
O klasie współczesnych polskich polityków ma fatalne zdanie. Dlatego (choć zapewne jedynie na chwilę) postanowił o artystycznej emigracji w uniwersalny, szekspirowski świat wielkich i dramatycznych uczuć: miłości, marzeń, zazdrości i zdrady.
Dlatego zrobił „Otella”.

********************************************************************************


Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
należy do najbardziej rozpoznawalnych, oryginalnych, a także najczęściej recenzowanych i nagradzanych teatrów w Polsce. Jest jedynym dwukrotnym zwycięzcą najbardziej prestiżowego polskiego konkursu dramaturgicznego Ogólnopolskiego Konkursu Na Wystawienie Sztuki Współczesnej, któremu patronują Ministerstwo Kultury RP oraz Teatr Narodowy (w 2001 roku za „Balladę o Zakaczawiu” i w 2005 za „Made in Poland”. Jest też dwukrotnym laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Szekspirowskiego organizowanego przez Fundację Teatrum Gedenense (w 1996 roku za „Jak wam się podoba” i w 1999 roku za „Koriolana”).
Teatr w Legnicy jest też najbardziej podróżującą sceną dramatyczną w Polsce. Tylko w roku 2005 dał ponad 30 spektakli wyjazdowych. Za spektakl „Made in Poland”, uznany największym wydarzeniem teatralnym w Polsce w latach 2004-2005, teatr w Legnicy i jego twórcy otrzymali nie notowaną nigdy wcześniej liczbę ponad 20 nagród na krajowych festiwalach i konkursach dramaturgicznych.
Pięć spektakli legnickiego teatru doczekało się adaptacji telewizyjnych zrealizowanych dla Telewizji Polskiej S.A. („Pasja”, „Ballada o Zakaczawiu”, „Made In Poland”, „Kwiaty polskie”, „Wschody i Zachody Miasta”).
Najnowsza produkcja teatru w Legnicy „Otello” wg Szekspira zdobyła dwie z pięciu głównych nagród na X Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (2006) za reżyserię (Jacek Głomb) i za pierwszoplanową rolę kobiecą (Ewa Galusińska). Aktorzy legnickiego teatru występują w licznych produkcjach filmowych i telewizyjnych.

**********************************************************************************


Jacek Głomb
(1964). Dziennikarz, historyk, reżyser teatralny, menadżer. Od 12 lat dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Twórca koncepcji teatru niepokornego, silnie zaangażowanego politycznie i społecznie, który realizuje wiele przedstawień w niekonwencjonalnych obiektach pozateatralnych, z reguły zapomnianych i zdegradowanych fizycznie i kulturowo: w starych halach fabrycznych, nieczynnych i zrujnowanych placówkach kultury, opuszczonych halach sklepowych. Autor idei wpisywania burzliwej i wielonarodowej historii Legnicy w scenariusze realizowanych przedstawień. Reżyser adaptacji telewizyjnych (dla Telewizji Polskiej S.A) spektakli: „Pasja, czyli rzecz o cudownym Zmartwychwstaniu Pana Naszego Jezusa Chrystusa” (1997), „Kwiaty Polskie” (2005), „Wschody i Zachody Miasta” (2005).
Największe sukcesy reżyserskie: „Zły” (wg Leopolda Tyrmanda), „Ballada o Zakaczawiu” (scenariusz oryginalny), „Koriolan” (wg Szekspira), „Wschody i Zachody Miasta” (scenariusz oryginalny), „Szaweł” (scenariusz oryginalny), „Otello” (wg Szekspira).
Laureat licznych nagród indywidualnych i zespołowych; odznaczony w 2002 roku przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi.

(„Jacek Głomb i jego gwiazdy”, Zygmunt Dyrkacz, Magazyn PLUS Chicago nr 28 ,październik 2006)


***********************************************************************************


Chicago to dla nas przede wszystkim największe skupisko Polonii na świecie, słynne Jackowo (Polish Village) i siedziba Kongresu Polonii Amerykańskiej. Kojarzy się nam jako miasto drapaczy chmur (Sears Tower), ale także jako port nad Wielkimi Jeziorami z ogromnym (największym chyba w świecie) portem lotniczym O’Hare. Znane nam jest także jako miasto Ala Capone’a. i zbiorowy bohater filmu „Chicago” Roba Marshala. To najprawdopodobniej w Chicago w latach 40. XX wieku zbudowano pierwszy na świecie reaktor jądrowy. Dla nas to sławne miasto koszykarskiej drużyny Chicago Bulls i genialnego Michaela Jordana. Także miasto barwnych polonijnych parad ulicznych z okazji Pulawski Day.

**********************************************************************************


Magazyn Plus
jest jedynym tego rodzaju miesięcznikiem społeczno-kulturalnym adresowanym do osób mieszkających na stałe lub przebywających w USA, czytających w języku polskim. Pisze o wszystkim, co dotyczy Polonii. Na jego łamach znaleźć można artykuły poświecone biznesowi i ekonomi, sprawom społecznym, kulturze, a także turystyce, architekturze, zdrowemu stylowi życia oraz modzie. Pismo to także: niezbędne informacje dotyczące Chicago i okolic, ciekawe osobowości ze świata biznesu, polityki, kultury i rozrywki, felietony, serwis internetowy i blisko 400 punktów dystrybucji.
Magazyn Plus dystrybuowany jest w największych sklepach polonijnych, księgarniach, a przede wszystkim w ośrodkach biznesu na terenie Stanów Zjednoczonych, ze szczególnym uwzględnieniem aglomeracji Chicago.