W maju, po dziewięcioletniej przerwie, legnicki teatr wznowi „Hamleta, księcia Danii” w reżyserii Krzysztofa Kopki i inscenizacji Jacka Głomba. Spektakl grany będzie w tym samym miejscu, w którym wystawiono go premierowo wiosną 2001 roku. Dramaty i motywy z Szekspira to jedno z firmowych dań legnickiej sceny. W 40-letniej historii teatru sięgano po nie dwunastokrotnie.
Początek tej historii sięga wyjątkowo trudnego dla teatru czasu, jakim były pierwsze miesiące stanu wojennego. W maju 1982 roku „Makbeta” na scenie państwowego Teatru Dramatycznego w Legnicy wyreżyserował dyrektor artystyczny tej sceny Józef Jasielski. Pięć lat później ten sam twórca zrealizował „Hamleta” (1987) i był to ostatni Szekspir w niedługiej historii legnickiego Teatru Dramatycznego.
W roku 1991 po motywy z „Romea i Julii” sięgnęła Beata Świętochowska. Według własnego scenariusza wyreżyserowała spektakl „Julia do Williama”. Premiera odbyła się już w nowej instytucji jaką było Centrum Sztuki-Teatr Dramatyczny, czyli hybryda na statucie Wojewódzkiego Domu Kultury z aktorami na etatach instruktorów kultury. Twór ten przetrwał aż do reformy administracyjnej kraju i likwidacji województwa legnickiego wraz z końcem 1998 roku.
Latem 1994 roku dyrekcję CS-TD w Legnicy objął Jacek Głomb. Rok później Robert Czechowski wyreżyserował na dużej scenie tej instytucji „Jak wam się podoba” (1995). Był to pierwszy duży sukces legnickiej inscenizacji szekspirowskiej. Fundacja Theatrum Gedanense uznała tę realizację za najlepszy spektakl szekspirowski w Polsce w sezonie 1995/1996. Sukces ten powtórzył „Koriolan” (1998) zrealizowany przez duet Jacek Głomb (inscenizacja) – Krzysztof Kopka (reżyseria). Był to pierwszy z legnickich Szekspirów wystawionych poza siedzibą teatru i pierwszy, w którym na żywo grał zespół Kormorany. Rozgłos towarzyszący tej realizacji sprawił, że spektakl ośmiokrotnie zaprezentowano na Międzynarodowym Festiwalu Fringe 2001 w Edynburgu.
Kolejny raz po Szekspira sięgnięto już po likwidacji CS-TD, w samorządowym legnickim Teatrze Modrzejewskiej. Duet Kopka - Głomb poszedł za ciosem i „Hamleta, księcia Danii” (2001) wystawił w zrujnowanym obiekcie byłego WDK, który stał się własnością teatru i jego Sceną na Nowym Świecie. Zrealizowany z ogromnym rozmachem inscenizacyjnym spektakl wystawiono m.in. w Pradze i na poznańskiej Malcie. Od siedemnastu lat jest to najstarszy spektakl legnickiego teatru, który figuruje w repertuarze tej sceny.
W roku 2004 motywy z „Kupca weneckiego” i „Zimowej opowieści” wykorzystał Paweł Kamza, który w pofabrycznej hali wyreżyserował „Portową opowieść” według własnego scenariusza (we współpracy z Jackiem Głombem). Spektakl zaprezentowano m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku.
Dwie kolejne legnickie realizacje szekspirowskie ponownie były dziełem duetu Kopka (adaptacja) – Głomb (reżyseria). „Otello” (2006) swoją premierę miał w kościele św. Jana podczas X Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku i zaowocował dwiema nagrodami: za najlepszą reżyserię (Jacek Głomb) i najlepszą rolę kobiecą (Ewa Galusińska grająca Desdemonę). Spektakl odbył podróż po USA (Santa Barbara, Los Angeles, Chicago), a w 2010 roku dziewięciokrotnie pokazano go w ramach objazdowego programu Teatr Polska. Ci sami twórcy sięgnęli po motywy z „Romea i Julii” i zrealizowali spektakl „Kochankowie z Werony” (2011), który ponownie premierę miał w Gdańsku (w byłej zajezdni tramwajowej na Dolnym Mieście), po czym przeniesiony został na legnicką Scenę na Nowym Świecie.
Ostatnią i najmłodszą z legnickich premier szekspirowskich był „Makbet” wyreżyserowany przez Lecha Raczaka i wystawiony w lutym 2017 roku na Scenie Gadzickiego. By obraz był pełniejszy warto przypomnieć, że dwukrotnie dramaty Szekspira Jacek Głomb wyreżyserował także wyjazdowo, poza macierzystą sceną: „Ryszarda III” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (2004) oraz „Wesołe kumoszki z Windsoru" w Teatrze Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (2014).
Po motywy szekspirowskie sięgano w Legnicy także na inne sposoby. Zrealizowana premierowo na dziedzińcu legnickiego Zamku Piastowskiego „Zabawa snem” (1996) w reżyserii Jerzego Stuhra według „Snu nocy letniej” była spektaklem dyplomowym IV roku PWST w Krakowie. Jeszcze inny charakter miał „Sen Szekspira” (2003), dramatyzowany pokaz kostiumów teatralnych Małgorzaty Bulandy, scenografki sześciu legnickich spektaklach szekspirowskich („Jak wam się podoba”, „Koriolan”, „Hamlet, książę Danii”, „Portowa opowieść”, „Otello” i „Kochankowie z Werony”) oraz dwóch zrealizowanych na wyjeździe („Ryszard III” i „Wesołe kumoszki z Windsoru”). Premierowy pokaz tego kostiumowo-muzycznego widowiska miał miejsce w ogrodach Ambasady RP w Pradze, zaprezentowano je także na Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (2004).
Galowe wznowienie „Hamleta, księcia Danii” na legnickiej Scenie na Nowym Świecie w nowej obsadzie odbędzie się w sobotę 19 maja o godz. 19.00. Bilet 35 zł (ulgowy 28 zł).
Grzegorz Żurawiński
