Drukuj

Laureatem V edycji Nagrody im. Zygmunta Hübnera „Człowiek Teatru” w roku 2018 został reżyser, długoletni dyrektor Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, Jacek Głomb. Nagroda zostanie uroczyście wręczona 26 marca w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie.


Jacek Głomb jest piątym laureatem nagrody, którą wcześniej uhonorowani zostali: Anna Augustynowicz, Piotr Cieplak, Jan Englert oraz Jerzy Trela. Kapitułę V edycji Nagrody stanowili członkowie Rady Fundacji Teatru Myśli Obywatelskiej im. Zygmunta Hübnera: Barbara Borys-Damięcka,  Ewa Dałkowska, Joanna Hübner – Wojciechowska, Krystyna Janda, Janusz Gajos, Kazimierz Kaczor, Stanisław Radwan, Jacek Sieradzki, Allan Starski oraz czworo laureatów poprzednich edycji (jak wyżej).

Nagroda im. Zygmunta Hübnera  „Człowiek Teatru” została ustanowiona,  aby:


Nagroda ma charakter prestiżowy i przyznawana jest corocznie Człowiekowi Teatru za działalność zgodną z myślą i działaniem Zygmunta Hübnera.


Zygmunt Hübner (1930-1989) polski  aktor, reżyser, publicysta i pedagog. Po studiach rozpoczął współpracę z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku, gdzie reżyserował i występował, a w latach 1958–1960 pełnił funkcję kierownika artystycznego. Współpracował tam m.in. z Konradem Swinarskim i Andrzejem Wajdą, ale też ze Zbigniewem Cybulskim, Bogumiłem Kobielą i Władysławem Kowalskim. W latach 1962–1963 dyrektor Teatrów Dramatycznych we Wrocławiu. W latach 1963-1970 dyrektor naczelny i artystyczny Starego Teatru w Krakowie. W latach 1970–1980 był sekretarzem generalnym Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI). W 1974 rozpoczął pracę w Teatrze Powszechnym w Warszawie, z którym był związany aż do śmierci (od 1977 roku jako dyrektor naczelny i artystyczny).

Zrealizował ponad 30 spektakli telewizyjnych, w tym m.in. „W małym dworku” Witkacego (1970), „Świętoszka” Moliera (1971), „Poskromienie złośnicy” Szekspira (1971), „Czarownice z Salem” Arthura Millera (1978), „Nie-Boską komedię” Zygmunta Krasińskiego (1982), „Spiskowców” według Conrada (1987) i „Iwonę, księżniczkę Burgunda” Gombrowicza (1987), zaliczane do "Złotej setki" najlepszych przedstawień Teatru Telewizji.

Odtwórca wielu ról filmowych. Zasłynął rolą majora Henryka Sucharskiego w filmie „Westerplatte” w reżyserii Stanisława Różewicza (1967). Grał też m.in. w filmach: „Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię”, „Akcja Brutus”, „Szpital przemienienia”, „Blaszany bębenek” i „Przypadek”. Reżyser filmów: „Co jest w człowieku w środku?”, „Gonitwa” i „Seksolatki”. Publikował jako autor felietonów, esejów, recenzji i tekstów o teatrze, które ukazywały się m.in. w Dialogu, Odrze, Teatrze, Kinie i Życiu Literackim


Grzegorz Żurawiński