Drukuj

Legnicki teatr zaprasza w piątek 9 marca do kawiarni Ratuszowa na spotkanie z Krzysztofem Czyżewskim, jednym z najwybitniejszych polskich animatorów kultury pogranicza. Początek o 20.00.

Krzysztof Czyżewski (1958) praktyk idei, eseista, tłumacz i animator działań międzykulturowych jest postacią niezwykłą, a jego praktyczny dorobek imponujący. Przez pięć lat był członkiem Stowarzyszenia Teatralnego „Gardzienice” (od nazwy wsi pod Lublinem). Jest twórcą Fundacji „Pogranicze” i Ośrodka „Pogranicze - sztuk, kultur, narodów” w Sejnach; redaktorem naczelnym pisma „Krasnogruda” i szefem wydawnictwa Pogranicze, w którym redaguje m.in. serie „Meridian” oraz „Sąsiedzi”.

To znany nie tylko w Polsce inicjator programów dialogu międzykulturowego w Europie Środkowej, na Bałkanach, Kaukazie, Azji Środkowej i innych pograniczach świata. Prowadzi Międzynarodową Akademię „Nowa Agora”, programy „Szkoła pogranicza” i „Gra szklanych paciorków” - Laboratoria Praktyk Międzykulturowych. Przewodniczy Europejskiej Sieci Centrów Literatury „HALMA” z siedzibą w Berlinie, tworzy Międzynarodowe Centrum Dialogu w Krasnogrudzie, na granicy polsko-litewskiej.

Fundacja „Pogranicze”, której Czyżewski jest prezesem, powstała w maju 1990 roku. Jest niezależną organizacją pozarządową, nieprowadzącą działalności politycznej i gospodarczej. Działalność programowa Fundacji w całości poświęcona jest propagowaniu etosu pogranicza i budowaniu mostów pomiędzy ludźmi różnych religii, narodowości i kultur.

Krzysztof Czyżewski jest laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym nagrody im. Aleksandra Gieysztora przyznanej mu w roku 2007 przez Fundację Kronenberga stworzoną przy Citibanku Handlowym. W roku 2010 prezydent RP odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

A zaczęło się tak: prawie ćwierć wieku temu Krzysztof Czyżewski i Małgorzata Sporek, aktorzy podlubelskich Gardzienic, odwiedzili Białą Synagogę w Sejnach, zamienioną w magazyn nawozów sztucznych. Zamarzyło się im, by zrobić w niej coś wartościowego, choćby ośrodek kultury. Załadowali dobytek, zjechali na Sejneńszczyznę, zebrali wokół siebie przyjaciół, przekonali urzędników i założyli ośrodek, pielęgnujący wielobarwność pogranicza i miasteczka. Po kilkunastu latach działalności o Pograniczu wiedzą w całym świecie…

(żuraw)