30-letnia legnicka aktorka, dramatopisarka i reżyserka do Paszportu Polityki w kategorii Teatr nominowana została (jako jedna z trzech kandydatek) za sztukę „Wyzwolenia”, współczesną parafrazę dzieła Wyspiańskiego i uparcie powtarzane pytanie: kim jestem? Na wtorkowej (14 stycznia) gali 27. edycji tej nagrody, transmitowanej przez telewizję TVN z Teatru Polskiego w Warszawie, Paszport Polityki wręczono jednak aktorce, reżyserce i performerce Weronice Szczawińskiej, która już trzykrotnie była nominowana do tego wyróżnienia.

„Olśniewająco wszechstronny talent, jaki wykwitł nam na teatralnej glebie” – pisał teatralny krytyk i redaktor naczelny miesięcznika Dialog Jacek Sieradzki w nominacji Magdy Drab do tej prestiżowej nagrody. Napisane przez nią „Wyzwolenia” to parafraza dzieła Wyspiańskiego, w której współczesną Polskę symbolizuje ciasne, ciemne mieszkanie gdzieś w bloku. Spektakl wystawiony premierowo na macierzystej scenie Teatru Modrzejewskiej w Legnicy wyreżyserował Piotr Cieplak, a sama autorka brawurowo zagrała w nim Kobietę Obsadzoną Jako Konrad. „Magda Drab zadaje w swoich „Wyzwoleniach” proste pytanie: kim jesteś?, ale nie znajduje dla niego łatwej odpowiedzi, czym trafia w sedno problemu tożsamości współczesnego Polaka, człowieka, mężczyzny, kobiety” – pisał Wojciech Majcherek. Kalina Zalewska dodała: „”Wyzwolenia” dowodzą, że Drab po zdobyciu kilku nagród nie wpadła w samouwielbienie, tylko potraktowała to jako zachętę do dalszej pracy i rozwoju, sięgając po zadanie naprawdę ambitne i odnosząc zwycięstwo”.

Magdalena Drab (1990) podczas studiów w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi była stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Rektora PWSFTViT. Za rolę Kobiety w dyplomie "Dwoje biednych Rumunów..." w reż. M. Bogajewskiej została nagrodzona na 31. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Do zespołu legnickiego Teatru Modrzejewskiej dołączyła w styczniu 2014 roku wraz ze swoim mężem Albertem Pyśkiem. Wcześniej, podczas studiów, oboje byli współtwórcami alternatywnego Teatru Zamiast, w którym Magda Drab była autorką i reżyserką. Tak powstały jej pierwsze spektakle: „Targowisko, czyli dzieje rozkładu pana H.” oraz „Miasto Ł.”.

Magda Drab jest nie tylko aktorką i reżyserką, ale także (a może przede wszystkim) autorką wielu dramatów. M.in.: „Trup”, „Dzielni chłopcy”, "Słabi. Ilustrowany banał teatralny", „Historia zapominania”, „Patoformy”, "Wyzwolenia", „Cicho / Тихо”. Jej dramaty publikował miesięcznik Dialog: "Dzielni chłopcy" (nr 4/2016), "Słabi" (nr 5/2017), "Film odcinkowy z ludźmi w tle" (nr 6/2018), "Historia zapominania" (nr 6/2019). W swojej krótkiej, ale błyskawicznej karierze była już także jurorką łódzkiego MONOfest i bydgoskich Prapremier 2019.

1 grudnia ubiegłego roku na scenie Teatru Polskiego w Bydgoszczy premierowo wystawiono wyreżyserowanego przez nią „Ptaka” Jerzego Szaniawskiego (nagroda specjalna dla teatru na „Klasyce Żywej”).  Jako dramaturg współpracuje z wrocławskim teatrem Układ Formalny, czego owocem jest m.in. spektakl „Słowo na G” (2017). Z kolei "Mury krzyczą albo uliczna śpiewka" w jej reżyserii z muzyką Alberta Pyśka to jeden z siedmiu projektów zakwalifikowanych do udziału w tegorocznym Konkursie na Najciekawsze Wydarzenie Nurtu Off 41. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.

Lista sukcesów młodej artystki jest już bardzo długa. Najważniejsze to: Gdyńska Nagroda Dramaturgiczna oraz Alternatywna Nagroda Dramaturgiczna za sztukę "Słabi”. Ilustrowany banał teatralny" (2017) oraz Grand Prix The Best OFF dla najlepszego spektaklu offowego w Polsce (2018) za znakomity, autorsko wykonywany monodram "Curko Moja Ogłoś To - rytmizowany biuletyn z wystawy Marii Wnęk". Lista zdobytych nagród i wyróżnień jest jednak dłuższa. Magda Drab to także laureatka „Bomby sezonu” (2017/2018) przyznawanej od 2006 roku nagrody Stowarzyszenia Przyjaciół Teatru Modrzejewskiej w Legnicy, Złotej Maski łódzkich krytyków teatralnych (2018) oraz nagrody „Warto” Gazety Wyborczej Wrocław (2019).

Magda Drab wpadła w oko szefowi legnickiej sceny Jackowi Głombowi podczas spektaklu dyplomowego w łódzkiej filmówce, a ten zaprosił ją do udziału w realizacji reżyserowanej przez siebie sztuki „Kokolobolo, czyli opowieść o przypadkach Ślepego Maksa i Szai Magnata” wystawionej na scenie Teatru Nowego w Łodzi (2012). Dwa lata później artystka dołączyła do zespołu Teatru Modrzejewskiej.

„Nawet esemesami nie nadążam za Twoimi sukcesami. To piękne patrzeć jak ze wszech miar uzdolniony człowiek odnajduje się w niewątpliwie utalentowanym zespole” – pisał w grudniu 2018 roku w dyrektorskiej laudacji na cześć aktorki, dramatopisarki i reżyserki  Jacek Głomb. „Magda Drab jest jak mityczny król Midas, który czego się nie dotknął, zamieniał w złoto” – tę opinię zamieścił Piotr Kanikowski w portalu 24legnica.pl. „Magda Drab potrafi chyba wszystko i zawsze o coś jej w tym wszystkim chodzi, zawsze też dba o formę swoich dzieł. Aktorstwo, dramatopisanie, off, teatr repertuarowy, dokumentalny, kreacja zbiorowa czy monodram - ciekawe, co będzie następnym razem. Warto czekać” – zauważył Grzegorz Chojnowski z Radia Wrocław Kultura.

Warto czekać, bo talent tej artystki rozwija się w piorunującym tempie. Magdzie Drab gratuluję prestiżowej nominacji mając pewność, że Paszport i tak do niej trafi. Wcześniej nawet, niż później, a po drodze ta młoda aktorka, dramatopisarka i reżyserka skosi jeszcze wiele innych artystycznych nagród.

Grzegorz Żurawiński