Organizatorzy 55. edycji Kaliskich Spotkań Teatralnych zaprosili spektakle z teatrów dużych i małych miast, przedstawienia bazujące na tekstach klasycznych i współczesnej literaturze, projekty realizowane przez wybranych członków zespołu lub angażujące nieomal cały skład teatru. 17 maja na Dużej Scenie Teatru Bogusławskiego, w drugim dniu KST, pokażą legnicką „Konferencję ptaków” w reżyserii Ondreja Spišáka. Pisze Grzegorz Reske.
Zespół artystyczny teatru w Legnicy jest teatralnym fenomenem. Prowadzony od lat przez Jacka Głomba, tworzy teatr osobny – zarówno, gdy chodzi o podejmowane tematy, jak i niepodrabialne poczucie zespołowości na scenie. Skoro więc taki temat jak zespołowość obrany został na rdzeń tegorocznego festiwalu, nie mogło w programie zabraknąć propozycji z Legnicy. Tym bardziej, że nowy spektakl przygotowany przez Ondreja Spišáka, uwydatnia zespołowość w sposób szczególny – aktorzy nie mogą się ukryć ani za kostiumem, ani za scenografią. Na pustej scenie (a w zasadzie w całym teatrze, bo inscenizacja Spišáka rozlewa się daleko poza przestrzeń sceny) grupa aktorów snuje suficką baśń o najprostszych, ale najważniejszych sprawach w życiu człowieka. Ten spektakl warto zobaczyć chociażby z dwóch powodów – na poziomie rozumowym – aby dostrzec uniwersalną mądrość Islamu; na poziomie emocjonalnym – aby obserwować żywą radość teatralnej wspólnoty, emanującą z aktorów „Konferencji ptaków”.
Konferencja ptaków nie jest zwyczajnym spektaklem. Tekst napisał Peter Brook, legenda współczesnego teatru, towarzyszył mu w tym jeden z najlepszych scenarzystów XX wieku, Jean-Claude Carrière, współtwórca takich filmów, jak „Dyskretny urok burżuazji” Luisa Buñuela, „Blaszany bębenek” Volkera Schlöndorffa czy „Danton” Andrzeja Wajdy. Zespół Brooka przejechał tysiące kilometrów, grając „Konferencję ptaków” w wioskach afrykańskiej dżungli i na pustyni, w indiańskich rezerwatach w USA, przed publicznością farmerów i intelektualistów. W trakcie tych podróży powstał spektakl magiczny, który może pojąć i głęboko przeżyć widz pod każdą szerokością geograficzną. Ta opowieść o poszukiwaniu sensu życia, pełnej niebezpieczeństw i zaskakujących spotkań wędrówce, łączy prostotę ze wzniosłością, wschodni koloryt z uniwersalnym przesłaniem, baśniową atmosferę z pytaniami o istotę życia.
„Na plakacie do Konferencji ptaków Lenin w Chrystusowej szacie, unoszący dłoń w geście błogosławieństwa, z kolorowym ptakiem na głowie. Ale w opowieści o poszukiwaniu duchowego objawienia, jaką jest spektakl Ondreja Spisaka, próżno szukać przestrogi przed podróżą na manowce. (…). Prostota w połączeniu z precyzją gry zespołowej daje ujmujące wrażenie – w pamięci zostaje miłosna akrobatyka w wykonaniu Pawła Palcata i Katarzyny Dworak czy ptasie homoseksualne stadło tworzone przez Pawła Wolaka i Alberta Pyśka. Jednocześnie zamierzona skromność scenografii i umiar w operowaniu środkami aktorskimi wydobywa z baśniowej narracji moc metafory, pozwalającej na interpretację tej opowieści na wielu poziomach. Co kieruje ptakami, czego tak naprawdę poszukują? Kim lub czym jest władca, za którym podążają? Czy chodzi tu o wiarę, odkupienie, duchowe spełnienie, wypełnienie metafizycznej pustki? Czy może – jak podpowiada nam plakat – w tej drodze kryje się pułapka, a cały spektakl jest przestrogą przeciwko uleganiu ułudzie podsuwanych nam przez rozmaitych przywódców ideologii?” (Magda Piekarska, „Skrzydlata odyseja. Sztuka Petera Brooka w Legnicy”).
Reżyseria: Ondrej Spišák. Przekład: Mariusz Radomyski i Robert Urbański. Scenografia: Szilárd Boráros. Muzyka: Pavel Helebrand. Ruch sceniczny: Witold Jurewicz. Asystent reżysera: Joanna Brylowska.
Obsada: Rafał Cieluch, Joanna Gonschorek, Bartosz Bulanda, Małgorzata Urbańska, Magda Skiba, Albert Pyśk, Paweł Wolak, Robert Gulaczyk, Mateusz Krzyk, Magda Biegańska, Paweł Palcat, Katarzyna Dworak, Anita Poddębniak, Magda Drab, Gabriela Fabian, Bogdan Grzeszczak, Jakub Ksiądzyna (wiolonczela), Dominika Karkoszka (flet).
Bilety: 25/40/55 zł
(Grzegorz Reske, „Konferencja ptaków”, http://cotucotam.pl, 28.03.2015)